Ελληνες... οι πιο καλοί οι μαθητές στο χάκινγκ

Ζουν με τους γονείς, πηγαίνουν σχολείο, πέφτουν νωρίς για ύπνο, δεν είναι «φυτά»

 

Της Λινας Γιανναρου

«Σηκώνει το τηλέφωνο μετά τις 2.30 μ.μ. Πιο πριν είναι στο σχολείο». Οι οδηγίες αυτές δεν ταιριάζουν με το προφίλ ενός ατόμου που μόλις πριν από λίγες ημέρες συνελήφθη από τους άνδρες της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, όμως, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με το ψηφιακό έγκλημα, σε μεγάλο ποσοστό οι Ελληνες χάκερ ζουν με τους γονείς τους, παρακολουθούν κανονικότατα τα μαθήματά τους και... πέφτουν νωρίς για ύπνο. Ισως μάλιστα να είναι και αυτό που «διαολίζει» περισσότερο τις Αρχές. Δεν είναι και λίγο «μια χούφτα» παιδιά 16-20 χρονών να κατεβάζουν κρατικές ιστοσελίδες «για πλάκα» και να περνούν ανενόχλητοι από τα συστήματα ασφαλείας («τα... ποια;» θα πουν οι ίδιοι).

Σε κάθε περίπτωση, ο 17χρονος Νίκος αρνείται ότι συμμετείχε στο «χτύπημα» του σάιτ του υπουργείου Δικαιοσύνης για το οποίο συνελήφθη μαζί με άλλους δύο χάκερ 16 και 18 ετών. Δηλώνει ωστόσο περήφανο μέλος της Greek Hacking Scene, της Ελληνικής Χάκινγκ Σκηνής, της μεγαλύτερης και πιο δραστήριας κοινότητας χάκερ στη χώρα μας. «Δεν είναι οργάνωση, είναι ιδεολογία», λέει χαρακτηριστικά. Μέλη της «σκηνής» είχαν κατέβει στις 12 Φεβρουαρίου στο κέντρο της Αθήνας συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις, με αίτημα την ακύρωση της διεθνούς συνθήκης ACTA για τη διαδικτυακή πειρατεία.

Σύμφωνα με τον Νίκο, η GHS αριθμεί περί τα 100-200 μέλη. Οπως θα πει στην «Κ», όμως, ο δημοσιογράφος Βασίλης Τερζάκης, ο οποίος είχε διεισδύσει βαθιά στον χώρο, στο πλαίσιο έρευνας που κατέληξε στο ντοκιμαντέρ «white01black», «κανείς δεν μπορεί να χαρτογραφήσει τον χώρο -γιατί το μόνο που χρειάζεται για να επιδοθεί κανείς στο χάκινγκ είναι ένα κομπιούτερ και η ησυχία ενός σπιτιού».

Οι Ελληνες χάκερ πάντως βρίσκονται ανάμεσα στους καλύτερους παγκοσμίως. Αν και τα χτυπήματα σε ιστοσελίδες πληθαίνουν (τη νύχτα της ψηφοφορίας του δεύτερου Μνημονίου στη Βουλή, χάκερ είχαν χτυπήσει τα σάιτ της Αστυνομίας, του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του πρωθυπουργού), πρόκειται για απλές κινήσεις εντυπωσιασμού. Οπως λέει ο κ. Τερζάκης, «είναι ικανοί για πολλά περισσότερα». Ο ίδιος έχει υπάρξει μάρτυρας «χακέματος» του Παντείου. «Είχαν μπει και άλλαζαν τις βαθμολογίες κατά το δοκούν. Μια κοπέλα είχε μείνει σε ένα μάθημα, αλλά της έβαλαν άριστα και πέρασε! Αργότερα επανέφεραν τους αρχικούς βαθμούς, ήταν απλή επίδειξη».

«Στις περισσότερες περιπτώσεις, η GHS αναδεικνύει τα κενά στην ασφάλεια. Η οποία βέβαια είναι ανύπαρκτη», λέει ο Νίκος. «Είναι πολύ εύκολο για κάποιον σαν κι εμένα να εισέλθει στα συστήματα εταιρειών, ακόμα και κάποιων από τις μεγαλύτερες». Απαριθμεί στην «Κ» τους φορείς και τις επιχειρήσεις που έχει «χτυπήσει», χωρίς βέβαια να προκαλέσει ζημιά: πρόκειται για μεγάλους ασφαλιστικούς φορείς και υπουργεία. Είναι γνωστό άλλωστε ότι μέλη της Ελληνικής Χάκινγκ Σκηνής είχαν επιτεθεί το 2006 στη ΝΑSΑ, γεννώντας πρωτοσέλιδα παγκοσμίως.

Και οι νέες γενιές γίνονται όλο και καλύτερες. Ο Νίκος ξεκίνησε να ασχολείται με το αντικείμενο από τα 12. «Εμπαινα σε φόρουμ για παιχνίδια. Κάποιος ανέφερε ότι άγνωστοι τού είχαν αλλοιώσει μια σελίδα και άρχισε η περιέργεια. Κάπως έτσι ξεκίνησε το χόμπι». Για όποιον αναρωτιέται, πάντως, οι χάκερ δεν έχουν σχέση με την τυπική εικόνα ενός computer geek. «Οχι δεν είμαστε καμπούρηδες με γυαλάκια», γελάει ο Νίκος. «Αντίθετα θα έλεγα ότι είμαι αρκετά κοινωνικό άτομο». Την ίδια περιγραφή δίνει στην «Κ» για τον πελάτη του και ο κ. Βασίλης Τσιότσικας, συνήγορος του 20χρονου πλέον Αλέξανδρου, του χάκερ που συνελήφθη το περασμένο καλοκαίρι για επιθέσεις στις ιστοσελίδες της Ιντερπόλ και αμερικανικών κυβερνητικών κόμβων όταν ήταν ακόμα στο γυμνάσιο. (Αναμένεται η εισαγγελική πρόταση για να εισαχθεί ενώπιον του δικαστικού συμβουλίου. Η υπεράσπιση αρνείται τις κατηγορίες.) «Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα έξυπνο παιδί. Ωστόσο δεν είναι “φυτό”. Το Ιντερνετ και οι νέες τεχνολογίες δεν κατανάλωναν σε καμία φάση πάνω από το 25% του χρόνου του». Δεν είναι τυχαίο ότι έχει ήδη δεχθεί προτάσεις για εργασία εντός αλλά και εκτός των συνόρων σχετική με την ασφάλεια των πληροφοριών.

Πώς γεννήθηκαν οι «Ανώνυμοι»

Οι «Ανώνυμοι» που έκαναν την παρθενική τους εμφάνιση το 2003, είχαν στόχο να δημιουργήσουν μια δυναμική διαδικτυακή κοινότητα, τα μέλη της οποίας θα συνυπήρχαν και θα δρούσαν στο πλαίσιο μιας «αναρχικής» ψηφιακής ανταλλαγής απόψεων. Υπό την σκέπη του όρου «Ανώνυμοι» σήμερα συναθροίζονται τα μέλη μιας ιντερνετικής υποκουλτούρας, άτομα που διατηρούν την ανωνυμία τους και πραγματοποιούν «καταδρομικές» ψηφιακές επιθέσεις εναντίον εταιρικών ή κρατικών στόχων.

Αν και το αρχικό μόρφωμα των Anonymous αφορούσε περισσότερο τις κοινές δράσεις με ψυχαγωγικό στόχο, μετά το 2008, η ιντερνετική λέσχη έστρεψε την προσοχή της στον διεθνή ακτιβισμό και τις συντονισμένες ψηφιακές διαμαρτυρίες, συχνά ως απάντηση σε κρατικές πρωτοβουλίες ελέγχου του Διαδικτύου ή ποινικοποίησης της ελεύθερης ανταλλαγής μουσικών ή κινηματογραφικών αρχείων. Με τη σημερινή τους μορφή, οι «Ανώνυμοι» έπαψαν να αποτελούν μέλη διαδικτυακής κοινότητας, «δανείζοντας» το όνομά τους σε όποιον διαδικτυακό εισβολέα θέλει να το χρησιμοποιήσει για... ανάλογους σκοπούς.

Οι Αρχές πολλών χωρών, στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο, προχώρησαν σε συλλήψεις μελών της ιντερνετικής λέσχης, που στις περισσότερες περιπτώσεις αποδείχθηκε ότι ήταν ανήλικοι μαθητές, όπως στην Ολλανδία το 2010 και στη Βρετανία στις αρχές του 2011. Το αμερικανικό FBI παράλληλα εξέδωσε πρόσφατα ανακοίνωση με την οποία προειδοποιούσε επίδοξους χάκερ -μιμητές των Ανωνύμων- ότι οι διαδικτυακές επιθέσεις (DDOS) τιμωρούνται με δέκα έτη κάθειρξης σε ομοσπονδιακές φυλακές.

Πηγή : Καθημερινή