Οι επτά πληγές του νέου Λυκείου

ΠΥΡΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ : ΧΩΡΙΣ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, 

ΑΛΛΑ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Σε μια φθηνή συνταγή «χωρίς επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο και με μεγάλη μείωση των δαπανών» οδηγήθηκε τελικά το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να υλοποιήσει τις αλλαγές στο Λύκειο. 

Αυτή είναι η θέση της ΠΟΣΔΕΠ όπως την κατέγραψε το προεδρείο του συνδικαλιστικού οργάνου των πανεπιστημιακών, σχολιάζοντας τις πρόσφατες εξαγγελίες για το Λύκειο. 

 

Το πιο δυνατό «χαστούκι» όμως της ΠΟΣΔΕΠ προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι η ερμηνεία που κάνει για την επιλογή της υπουργού να διατηρήσει τα Θρησκευτικά στο Λύκειο αλλά να μη συμπεριλάβει στα υποχρεωτικά μαθήματα τις Τέχνες και τον Πολιτισμό. 

«Απογοητευτικό για την πολιτική του υπουργείου είναι το είδος του πολίτη που επιθυμεί να διαμορφώσει όπως προφαίνεται από τη διατήρηση των θρησκευτικών, την ίδια στιγμή που δεν συμπεριλαμβάνεται στα υποχρεωτικά μαθήματα η ενασχόληση των νέων με τις Τέχνες και τον Πολιτισμό». 

Παραπαιδεία 

Η ΠΟΣΔΕΠ προβλέπει διόγκωση της παραπαιδείας, μιλά για «αμφιταλαντεύσεις» της ηγεσίας του υπουργείου και «επιστροφή σε επιλογές και προτάσεις του παρελθόντος, οι οποίες έχουν οδηγήσει στη σημερινή υποβάθμιση του Λυκείου ως αυτόνομης μορφωτικής βαθμίδας». 

Χαρακτηρίζει τη σχετική πρόταση ως «παράδειγμα υλοποίησης εκπαιδευτικών αλλαγών όχι απλά με ελάχιστο κόστος, αλλά με μεγάλη μείωση των απαιτούμενων δαπανών». Πιο συγκεκριμένα, η ΠΟΣΔΕΠ εντοπίζει 7 μελανά σημεία στις εξαγγελίες: 

1. Η επιστροφή στο μοντέλο των 4 εξεταζόμενων μαθημάτων.

2. Η έλλειψη ουσιαστικών αλλαγών στα αναλυτικά προγράμματα.

3. Η έλλειψη νέου διδακτικού υλικού.

4. Ο καθορισμός συντελεστών από τα ΑΕΙ στα εξεταζόμενα μαθήματα χωρίς να προσδιορίζονται τα κριτήρια πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

5. Η ένταξη της επιστημονικής εργασίας στο Λύκειο χωρίς να συνοδεύεται αυτή από σχεδιασμό επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που θα κληθούν να την υλοποιήσουν.

6. Η διατήρηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Λύκειο και μάλιστα τόσες ώρες όσες και το μάθημα της Ιστορίας.

7. Η μη ένταξη στα υποχρεωτικά μαθήματα της «τέχνης και του πολιτισμού». 

Η ΠΟΣΔΕΠ εκτιμά ότι το συγκεκριμένο μοντέλο «θα οδηγήσει στη διαιώνιση της λειτουργίας του Λυκείου ως πεδίου εξεταστικού ανταγωνισμού και ως προθάλαμου εισαγωγής στα ΑΕΙ με προφανή τη διόγκωση της παραπαιδείας». 

Δήθεν εμβάθυνση 

Δύο προτάσεις που βρίσκονται σε θετικό δρόμο υπονομεύονται κι αυτές στην πράξη. Η συμμετοχή των ΑΕΙ στο σύστημα πρόσβασης μέσω του καθορισμού συντελεστών βαρύτητας, που υπονομεύεται από την απουσία προσδιορισμού των κριτηρίων πρόσβασης, και η ερευνητική εργασία στο Λύκειο, που υπονομεύεται από την έλλειψη σχεδίου επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. 

Και καταλήγοντας αναφέρει: «Από ένα Λύκειο πολύπλευρης καλλιέργειας και σύγχρονων προσεγγίσεων που ζητούμε ως επιστημονική κοινότητα, μεταβαίνουμε σε ένα Λύκειο δήθεν "εμβάθυνσης" αλλά ουσιαστικά αναπαραγωγής των ίδιων γνωστικών και μαθησιακών αποτελεσμάτων που διαπιστώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες».

 Πηγή : Ελευθεροτυπία