Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης : Ποιήματα μαθητών-τριών Σχολείων Δ.Ε. Δήμου Αχαρνών από το πρόγραμμα Λογοτεχνικό Εργαστήριο 2012

Το αλφαβητάρι του έρωτα
Πετρίνα Μπάτραλη, Ελένη Τιρεκίδου, Μαρία Τιρεκίδου, Όλγα Φωτιάδου
3ο Γυμνάσιο Αχαρνών

 

Αρχικά η καρδιά σου χτυπά σαν τρελή
Βαρύς πέφτει ο έρωτας
Γλυκός σαν μέλι στο στόμα
Δεν εκφράζεται με λόγια
Έρχεται και φεύγει ξαφνικά
Ζει στις λέξεις που κρύβονται στα χρόνια
Ήλιος που ανατέλλει
Θεός για μια στιγμή
Ιός που δεν γιατρεύεται
Καράβι σε άγνωστα νερά
Λιβάδι γεμάτο καρδιές
Μικροτσίπ στην κεντρική μονάδα της ψυχής
Νόμισμα με πολλές όψεις
Ξερό φύλλο του φθινοπώρου
Ουρανός γεμάτος σύννεφα που ποτέ δεν ησυχάζει
Παραφυλάει στα σκοτεινά όταν εσύ είσαι μακριά
Ρωτώντας την καρδιά
Σκοτώνοντας τη λογική
Τρέμοντας την αμφιβολία
Ύμνος, τραγούδι, ουρλιαχτό
Φωτιά που δεν σε καίει
Χωρίς αρχή και τέλος
Ψάξε τη γιορτή
Ωδή στον έρωτα μικρή.

Μυστικό παραμύθι
Οριέλα Πιέτρι
10ο Γυμνάσιο Αχαρνών

Ματωμένες ψυχές τα βράδια γυρίζουν
σε ερημιές μυστικές τους καημούς ψιθυρίζουν
το χαμένο τους δίκιο γυρεύουν να βρουν
πριν της νύχτας τα πέπλα στον ήλιο χαθούν.
Η αγάπη χαμένη στης αβύσσου τα βάθη
μοναξιά πληγωμένη που ματώνει τα λάθη
όσο όμως κι αν κλαίει με οδύνη κανείς
δε θα νοιώσει ποτέ τόσο πόνο ψυχής.
Λυπημένες ψυχές αντηχούν μες το χρόνο
την αγάπη τους ψάχνουν σ’ έναν έρημο δρόμο
κι ένα νέο κορίτσι δροσερό και αγνό
την αγάπη ζητούσε, λυπημένο κι αυτό.
Σαν τη βρήκε να στέκει πλάι σε έναν νεκρό
την ρωτά… «γιατί ήσουν χαμένη καιρό;»
σιωπηλή η αγάπη και θλιμμένη κοιτούσε
και πικρά τη χαμένη αθωότητα θρηνούσε…
Ένα δάκρυ της πέφτει απαλά στο κενό
σα νερό ασημένιο που κυλά καθαρό
και μιλά με φωνή σιγανή σαν τη λήθη
σα να λέει μυστικό, ή αλλιώς… παραμύθι.
«Ό,τι αστράφτει υπάρχει στη στιγμή μιας ματιάς
κι ό,τι χάνεις το βρίσκεις στον παλμό της καρδιάς».

Ένας άνθρωπος…
Χρήστος Αργύρης
3ο Λύκειο Αχαρνών
Ένας απλός άνθρωπος
ο γητευτής της άγριας πραγματικότητας
ένας βασιλιάς χωρίς θρόνο
αυτός είναι ποιητής.
Κάποιος ήρωας του παρασκηνίου
ο ζωγράφος των αξιών
κάποιος πολεμιστής με ιδιαίτερα όπλα
κι αυτός είναι ποιητής.
Ο καθοδηγητής του νου
ένας πρωταθλητής χωρίς μετάλλιο
ο κυνηγός της προσωπικής τελείωσης
κι αυτός είναι ποιητής.
Ο αγωνιστής για μια καλύτερη εποχή
ο ταχυδρόμος των βαθύτερων μηνυμάτων
κάποιος που ξέρει την αλήθεια και προσφέρει βοήθεια
κυρίως αυτός είναι ποιητής.

Ποδηλάτης ποιητής
Θεοδώρα Μαλλούση
3ο Λύκειο Αχαρνών
Χτες το βράδυ στα όνειρα μου έκλεψα ένα ποδήλατο
ένα ποδήλατο που είχε όλα τα χρώματα του ουρανού
και ταξίδεψα μαζί του ακροβατώντας
πάνω σε τεντωμένα σκοινιά
και έκανα βόλτες στα σύννεφα της σκέψης μου
και τσούλησα πάνω σε γλιστερά πατώματα
που με βύθισαν πιο πολύ στον πάτο.
Και από εκεί έμαθα
πως στη ζωή μου ήμουν ένας ποδηλάτης ποιητής
που στα όνειρα μου έγραφα και μάθαινα για τη ζωή
από τη μια πετώντας , από την άλλη γλιστρώντας και μετά ακροβατώντας
αντιμετωπίζοντας τους φόβους μου
τις χαρές και τους πόνους μου.