A ρε μπαμπά, α ρε μπαμπά!

Σε βλέπω καθημερινά να καταρρέεις – εσύ και όλοι οι άνθρωποι της γενιάς σου, της γενιάς του 114, έχετε γίνει σκιές του εαυτού σας. Γεννημένος στον πόλεμο και μεγαλωμένος με χίλιες στερήσεις τις μεταπολεμικές δεκαετίες, κατάφερες ήδη στα 40 να ‘σαι δημιουργημένος, επιτυχημένος και να στηρίζεις γονείς και παιδιά, μιας και συνολικά στη γενιά σου δόθηκε η δυνατότητα να προσφέρει άνετα γεράματα στους γονείς σας, ένεκα τα χρήματα απ τη μια και η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού απ την άλλη, που έφερε χιλιάδες γυναίκες στην Ελλάδα, να γηροκομήσουν σύσσωμη τη γενιά των παππούδων μας.

Παράλληλα μεγαλώσατε εμάς, τη γενιά των 40άρηδων, τη μπουκωμένη γενιά, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μας παραμορφώσατε [επίσης κυριολεκτικά και μεταφορικά],προσφέροντάς μας τη δυνατότητα σπουδών, που σε σας δε προσφέρθηκε – την κερδίσατε με το σπαθί σας, (όσοι το καταφέρατε), ενώ μας βγάλατε στη ζωή με διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας.

Και σήμερα ; Μας βλέπετε άνεργους στη ηλικία που εσείς διαπρέπατε. Αναγκάζεστε να μας στηρίζετε οικονομικά με τη μειωμένη [για πόσο ακόμα;] σύνταξη. Μας βλέπετε να οδεύουμε ολοταχώς εκεί που εσείς ξεκινήσατε .... Αλλά οχι. Ξέρετε οτι τα δύσκολα, τα οικονομικά δύσκολα, περνούν, ή θα περάσουν, ΔΕΝ είναι αυτός ο λόγος της κατάθλιψης – είναι η ΕΝΟΧΗ. Η ενοχή που με πολύ ωραίο τρόπο σας ενσταλλάζουμε όλοι εμείς, όλων των κομματικών αποχρώσεων, όλο αυτό τον καιρό της κρίσης.

Σας κατηγορούμε οτι μας καταστρέψατε γιατί δανειστήκατε για να αποπληρώσουμε εμείς, γιατί στήσατε πελατειακό κράτος, γιατί ψηφίσατε αυτούς που έστησαν, ή συνέχισαν, ή ανεχτηκαν το πελατειακό κράτος, γιατί βολευτήκατε στη γενικευμένη ευμάρεια και δεν αντιδράσατε εγκαίρως [πώς αλήθεια;], γιατί, γιατί, γιατί ......

Και σεις, ντρεπεστε για τα παραπάνω, ενώ συνοφρυομένοι σκέπτεστε κείνο το τριήμερο στο Λονδίνο με τη μαμά, τις κυριακάτικες εξόδους στα εξοχικά κέντρα, τα ακριβά δερμάτινα παππούτσια, ποτέ όμως τις δεξιώσεις των γάμων μας, τα σπίτια μας, τις σπουδές μας, τα ακριβά μας ρούχα, τις διακοπές μας στα νησιά .... Γιατί έμαθες μπαμπά να τα φορτώνεσαι όλα εσύ, και τώρα, φορτώθηκες και την κρίση!

Αλλά όχι, δε θα σε αφήσω να φορτωθείς εσύ κι η γενιά σου αυτό όλο, ακολούθησαν κι άλλες γενιές, πιο μορφωμένες, πιο πλούσιες, κι άρα πιο ένοχες. Όχι μπαμπάκα μου, δε φταίς εσύ, φταίνε αυτοί που έστησαν όλο αυτό το παιχνίδι, κι αν φταίς, εσύ κι η γενιά σου αν ευθύνεστε για κάτι είναι για την αφέλεια και την ευπιστία σας.

Της Κατερίνας Κολτσίδα

Πηγή : mediasoup.gr