Η ζούγκλα του μαυροπίνακα

Δεν χρειάζεται κανείς να ξέρει ανώτερα μαθηματικά για να καταλάβει ότι κατά την προσεχή σχολική χρονιά θα υπάρξουν χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών (20.000 σύμφωνα με τους υπολογισμούς της διδασκαλικής ομοσπονδίας). Η εξίσωση είναι απλή: 11.000 συνταξιοδοτούνται μέχρι τις 10 Αυγούστου, μόλις 600 νέοι διορίζονται.

Επιπλέον, περιορισμένα θα είναι τα κονδύλια για την πρόσληψη αναπληρωτών: φέτος έχουν προβλεφθεί πιστώσεις για την πρόσληψη 5.000 - 6.000 αναπληρωτών πλήρους ωραρίου, ενώ πέρυσι ο αντίστοιχος αριθμός ήταν σχεδόν 16.000.

Ακόμη και αν ληφθούν υπόψη οι συγχωνεύσεις σχολείων, για να βγουν τα νούμερα, θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί να διδάσκουν σε τάξεις τριακοσίων παιδιών και πλέον.

Η ταινία «Η ζούγκλα του μαυροπίνακα» θα μοιάζει με παιδική χαρά μπροστά σε όσα καλούνται να αντιμετωπίσουν από τον Σεπτέμβριο.

Το έργο των εκπαιδευτικών θα είναι λοιπόν φέτος δυσκολότερο, αλλά η κυβέρνηση φροντίζει να τους ανταμείψει δεόντως: με δραστικές περικοπές στους μισθούς τους.

Κι έτσι οι δυσαρεστημένοι δάσκαλοι ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις πριν ακόμη προλάβουν οι μαθητές να καθίσουν στα θρανία. Οι αναπτυξιακές προοπτικές που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση δεν είναι κάτι αφηρημένο, συνδέονται άμεσα με την παιδεία των νέων και τη δυναμική που αυτή δημιουργεί για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

Οταν απαξιώνεται σε τέτοιο βαθμό η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είναι μάλλον μάταιο να επικεντρώνεται το υπουργείο Παιδείας στο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια.

Η κατάσταση στα σχολεία μοιάζει πολύ σοβαρότερη από αυτή στα πανεπιστήμια.

Υπάρχει όμως κι ένα άλλο ζήτημα. Οταν η κυβέρνηση διεκδικεί έκτακτες εισφορές, φορολογικές αυξήσεις, περαιώσεις κ.λπ., θα πρέπει να πείσει τους πολίτες ότι αξίζει να τη στηρίξουν, για να απολαύσουν όμως και ένα αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, συνεπώς και αξιοπρεπή δημόσια παιδεία. Φορολογική συνείδηση με απειλές, φυλακίσεις και ιδιωτικές εισπρακτικές εταιρείες δεν οικοδομείται.

 Πηγή : Καθημερινή