Κατεδαφίζονται ακαδημαϊκές σπουδές

Ο προτεινόμενος νόμος, εκτός από τα προβλήματα αντισυνταγματικότητας που έχει, αναιρεί τη δημοκρατική συμμετοχή και εκπροσώπηση όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας, καταλύει τη σημερινή συλλογική διοίκηση των πανεπιστημίων και την παραδίδει σε ολιγαρχικά όργανα, όπως το πανίσχυρο αμειβόμενο 15μελές Συμβούλιο, με επιχειρηματικό προσανατολισμό, δημιουργώντας ένα αυταρχικό και ολοκληρωτικό μοντέλο διοίκησης, το οποίο ενισχύει την αδιαφάνεια, την αυθαιρεσία και εντέλει τη διαφθορά.

Η εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου θα έχει επιπτώσεις και στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Καταργούνται τα τμήματα ως βασική ακαδημαϊκή και διοικητική μονάδα. Tα τμήματα αντιστοιχούν σε επιστήμες, σε γνωστικά αντικείμενα, με συνοχή και αυτοτέλεια, όπως αυτά έχουν ιστορικά προσδιοριστεί και εξελιχθεί και γι' αυτό, η ακαδημαϊκή οργάνωση σε τμήματα υπάρχει σε όλα τα πανεπιστήμια διεθνώς. Επομένως, κατεδαφίζονται οι ακαδημαϊκές σπουδές και διαλύονται τα ενιαία πτυχία (που αντικαθίστανται με τριετή προγράμματα), καταργείται η σχέση επιστήμης και πτυχίου αλλά και οι όροι ελευθερίας που απαιτεί η παραγωγή νέας γνώσης. Αντί της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης προτείνεται η κατάρτιση και προωθείται η διάλυση της δημόσιας δωρεάν ανώτατης παιδείας και η ανασύνταξή της ως εμπορευματικού αγαθού, σύμφωνα με τις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού.

Προβλέπεται η εκχώρηση κρίσιμων αρμοδιοτήτων και υποδομών για την έρευνα, καθώς και της πανεπιστημιακής περιουσίας σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Που σημαίνει πλήρης ιδιωτικοποίηση σημαντικών λειτουργιών των πανεπιστημίων μέσα σε ένα ασαφές πλαίσιο, που θα καθοριστεί με μελλοντικά Προεδρικά Διατάγματα.

Είναι αλήθεια ότι από την εφαρμογή του σημερινού θεσμικού πλαισίου (Ν1268/82) δημιουργήθηκαν στρεβλώσεις στην ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά η αναγκαία διόρθωση δεν μπορεί να γίνει πλήττοντας την ακαδημαϊκή συγκρότηση των πανεπιστημίων.

Η μέχρι τώρα πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στο χώρο των πανεπιστημίων, με τις οικονομικές περικοπές στη χρηματοδότηση να ξεπερνούν το 50% αυτής του 2009, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τον αντικοινωνικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου, αφού στόχος είναι ένα μεγάλο μέρος του κόστους της λειτουργίας των ιδρυμάτων να μεταφερθεί στους φοιτητές, στις φοιτήτριες και στις οικογένειές τους.

Οι διατάξεις του νομοσχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση διακρίνονται για τη φοβικότητα αλλά και την εχθρότητα με την οποία το υπουργείο Παιδείας αντιμετωπίζει την ακαδημαϊκή κοινότητα, διδάσκοντες, εργαζομένους και φοιτητές.

ΑΠΟΨΗ του Γιάννη Κρεστενίτη, προέδρου του Ενιαίου Συλλόγου ΔΕΠ του ΑΠΘ

 Πηγή : Αγγελιοφόρος