Medal of Honor

Επιστρέφει όπως το γνωρίζαμε

Είδος: First-Person Shooter
Format: PC, PS3, Xbox 360
Εκδότης: Electronic Arts
Ανάπτυξη: EA Los Angeles (single-player), EA Digital Illusions (multiplayer)
Διάθεση: EA Hellas (210-6850675)
Παίκτες: 1 (2-16)
Απαιτήσεις: 2GB RAM, Intel Pentium 4 στα 3Ghz ή AMD Athlon 64 3200+, Κάρτα γραφικών 256MB, HD 10GB
Επίσημο Site: www.medalofhonor.com
Κυκλοφορία: 14/10/2010

Τρία χρόνια μετά την τελευταία έκδοση της σειράς Medal of Honor, η Electronic Arts επιχειρεί ένα γενικό «λίφτινγκ», σε μία σύγχρονη version που φέρει τον απλούστατο τίτλο “Medal of Honor”, για τους γνωστούς marketίστικους λόγους που εφαρμόζονται απ’ τους publishers εδώ και χρόνια. Για όσους έχουν φάει τα προηγούμενα MoH με το κουταλάκι, το συγκεκριμένο παιχνίδι βαδίζει στο ίδιο μοτίβο ενός κλασικότατου πολεμικού FPS, χωρίς κάτι το πρωτοποριακό.

Σενάριο
Η ιστορία μας ξεκινάει την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, ημέρα όπου η Αμερική δέχτηκε επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο. Αμέσως μετά, για όσους θυμούνται, υπήρξε άμεση απάντηση με την εισβολή στο Αφγανιστάν. Εσείς λοιπόν εδώ παίρνετε τον ρόλο ενός μέλους μίας ομάδας ειδικών αποστολών με την ονομασία Neptune, η οποία απαρτίζεται από τους πράκτορες Mother, Voodoo, Preacher και Rabbit. Η ομάδα αυτή πρόκειται να συναντηθεί με έναν πληροφοριοδότη, τον Tariq, o οποίος κατέχει πληροφορίες που εικάζεται ότι ενδιαφέρουν την CIA. Όπως και να ‘χει, η γνωστή διαμάχη μεταξύ Αμερικής και Ταλιμπάν αντικατοπτρίζεται πλέον σε άλλο ένα διάσημο FPS. 

Σκηνικό-Χειρισμός

Οι αποστολές σας στο Αφγανιστάν έχουν το κλασικό feeling της συγκεκριμένης χώρας. Υπάρχουν ερημικά τοπία, φτωχές πόλεις, ανοιχτά ή κατεστραμμένα πεδία μάχης και γενικά κάθε είδους σκηνικά που έχετε συναντήσει πολλάκις σε ανάλογα σενάρια παιχνιδιών. Έχουμε ακόμη εναλλαγή ημέρας και νύκτας, πολλούς σκοτεινούς χώρους που θέλουν φωτισμό, καθώς επίσης και objectives πανομοιότυπα με αυτά που ζητούνται και στην πραγματικότητα. Για τον σκοπό αυτό, η EA συνεργάστηκε με συμβούλους του Αμερικανικού στρατού, οι οποίοι έδωσαν σημαντικές πληροφορίες ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερος ρεαλισμός και στο παιχνίδι. Ακόμα και το σκόπευτρο πολλών γνωστών όπλων, εφαρμόζεται μέσα στο Medal of Honor ως πιστό αντίγραφο των πραγματικών.

Στην έκδοση των κονσολών, ο χειρισμός διαφέρει σε σχέση με τα περισσότερα FPS. Στο PS3 στοχεύετε με το R1 και πυροβολάτε με το R2. Το άλμα παραμένει στο X αλλά το σκύψιμο είναι στο Ο, η αλλαγή όπλων στο Δ και το reload στο τετράγωνο. Αυτό σας επιτρέπει να έχετε πιο γρήγορη πρόσβαση στις βασικές λειτουργίες, άρα κερδίζετε σημαντικά δευτερόλεπτα. Υπάρχει επίσης αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, αλλά μέχρι ένα σημείο. Αντικείμενα γύρω σας -όπως βαρέλια ή καρέκλες- παρεκτρέπονται με τις σφαίρες, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι μπορείτε για παράδειγμα να πηδήξετε διάφορους χαμηλούς φράχτες. Κάποιοι περιορισμοί που σας τίθενται, απαιτούν σε πολλές περιπτώσεις να σκοτώσετε πρώτα κάποιους εχθρούς και μετά να μπορέσετε να προχωρήσετε παρακάτω.

Ορισμένες αποστολές αποκτούν επιπλέον ενδιαφέρουν, καθώς θα κληθείτε να οδηγήσετε γουρούνα, τζιπ, μηχανάκι ή ακόμα κι ελικόπτερο. Οι διαδρομές σε τέτοιου είδους εξορμήσεις δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο, για να ξεφύγετε από την linear δράση των περισσότερων αποστολών. Ο χειρισμός του ελικοπτέρου ωστόσο, είναι λίγο στατικός καθώς το ελικόπτερο ουσιαστικά «πηγαίνει από μόνο του» κι εσείς πυροβολείτε με το αυτόματο κι εκτοξεύετε πυραύλους. Ακούγεται απλό αλλά πέραν των…διακοσμητικών στρατιωτών που σκοτώνετε, υπάρχουν αντιαεροπορικά όπλα τα οποία αν δεν προσέξετε μπορούν να σας καταρρίψουν με μόλις ένα χτύπημα.

Όπλα

Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται στο Medal of Honor είναι πραγματικά ο παράδεισος κάθε πορωμένου FPSα. Υπάρχουν γύρω στα 40 όπλα κάθε είδους, από τυφέκια, αυτόματα και snipers, μέχρι RPG, οπλοπολυβόλα και grenade launchers. Φυσικά όλα αυτά συνοδεύονται από χειροβομβίδες, εκρηκτικά C4 ή IED, καθώς και πρόσθετα όπλων, όπως σιγαστήρας, Lazer Emitter για νυχτερινή όραση ή ακόμα και attachments που προσθέτουν επιπλέον damage ή σφαίρες στο όπλο. Πέραν όλων αυτών, απεικονίζεται άψογα όχι μόνο το reload, αλλά ακόμα και το «κλώτσημα» των όπλων, ώστε να υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη δόση ρεαλισμού.

Το μόνο πράγμα που μας ξένισε κατά κάποιο τρόπο, είναι το reloading, καθώς σε μερικές περιπτώσεις, δύσκολα θα βρίσκετε πυρομαχικά για τα όπλα με τα οποία ξεκινήσατε την αποστολή. Υπάρχουν κιβώτια με πυρομαχικά, καθώς και βοήθειες απ’ τους συναδέλφους σας, οι οποίοι αν τους ζητήσετε ammo θα σας δώσουν…μία στο τόσο. Κοινώς, τις περισσότερες φορές θα πρέπει να κάνετε τρελή οικονομία για να μην ξεμείνετε. Πάνω σας μπορείτε να κουβαλήσετε μαχαίρι, πιστόλι και δύο οποιαδήποτε όπλα (ακόμα και τα ίδια όπλα), άρα έχετε τουλάχιστον το ελεύθερο να αλλάξετε ένα από αυτά τα όπλα με ότι πετάξουν τα πτώματα των δύστυχων Ταλιμπάν. Σε αυτή την περίπτωση θα βρίσκετε αντίστοιχα και πολύ πιο εύκολα σφαίρες.