Εκπαίδευση έναντι Παιδείας

Η Εκπαίδευση (‘ανατροφή, εκμάθηση’) αν και σαφώς διαχωρισμένη εννοιολογικά από την Παιδεία («μόρφωση, σπουδή, εν γένει πολυμάθεια»), τείνει να ταυτιστεί ως όρος μαζί της, γεγονός που προκαλεί σύγχυση ανάμεσα στους «εκπαιδευμένους» και στους «πεπαιδευμένους» (πόσο μάλλον στους απαίδευτους!). Έτσι, ενώ η Εκπαίδευση εμπεριέχει ειδικές τεχνικές απόκτησης νέων δεξιοτήτων, η Παιδεία αναφέρεται στην καλλιέργεια του ατόμου και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.

Εκτιμητέα, βέβαια, η κάθε προσπάθεια επίτευξης του ανώτερου επιπέδου εκπαίδευσης (με στοχευμένη εξειδίκευση τύπου μεταπτυχιακού ή διδακτορικού διπλώματος)… αλλά ποιο το πραγματικό όφελος εάν δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής στην πράξη;; Ποια η ουσία και η ανταποδοτικότητα του όλου εγχειρήματος;; Πυραμιδικά δε (από πάνω προς τα κάτω), ο παραλογισμός των διορισμών/γνωριμιών των ολίγιστων σε καίριες θέσεις και η γενικότερη αδιαφορία τέλεσης καθηκόντων προκαλεί. 

Πιο συγκεκριμένα, με ποιο σκεπτικό:

- οι προϊστάμενοι της οποια-βάθμιας εκπαίδευσης να διορίζονται αντί να περνούν από αδιάβλητες διαδικασίες αξιολόγησης, ανάλογα με τους τίτλους εκπαίδευσης που κατέχουν;

- να μην ορίζονται εκ των προτέρων οι (μακρυ/βραχυ-πρόθεσμοι) στόχοι των εκπαιδευτικών, ώστε να αποτελεί καθημερινή προσπάθεια η επίτευξή τους;

- να μην υπάρχουν κίνητρα και ανταποδοτικά οφέλη εάν και εφόσον αυτοί οι στόχοι επιτευχθούν;

Και γενικότερα, για ποιο λόγο:

- να μην επιστατούνται άπαντες από άτομα αδιαμφισβήτητου κύρους, δεδομένης παιδείας, με διαπιστωμένη εμπειρία επί των αντικειμένων;

-να μη θεωρείται αυτονόητη (και όχι εξαιρετική) η συνεργασία στην πράξη, με τα καθ’ ύλην αρμόδια πανεπιστημιακά τμήματα;

Σημειωτέον πως ο όρος «education» αποδίδεται διττά στην ελληνική γλώσσα, με τις λέξεις «Εκπαίδευση» και «Παιδεία»…

*H Ελιζάνα Πολλάτου είναι επίκουρος καθηγήτρια στην «Εκμάθηση Δεξιοτήτων στη Ρυθμική και Γενική Γυμναστική» του  T.E.Φ.Α.Α.- Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Πηγή : aixmi.gr