Τέταρτη η Ελλάδα στην ενδοσχολική βία

Οι φωνές και τα νεύρα των μεγάλων στο σπίτι είναι γνωστό ότι επηρεάζουν αρνητικά την ψυχοσύνθεση των παιδιών. Ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, με τα προβλήματα να ακολουθούν και να προσδιορίζουν την καθημερινότητα της ελληνικής οικογένειας, τα ξεσπάσματα λεκτικής, ακόμα και σωματικής βίας, είναι σε πολλές περιπτώσεις και συχνότερα και εντονότερα.

Τα παιδιά δεν χρειάζονται τίποτα άλλο - αν και έχουν ένα σωρό αφορμές ακόμα, μέχρι και ορισμένα βιντεοπαιχνίδια - για να μεταφέρουν στο σχολείο αυτές τις συμπεριφορές.

Η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην τέταρτη θέση μεταξύ 41 ευρωπαϊκών χωρών στη μαθητική βία και τον ενδοσχολικό εκφοβισμό και αυτή τη φορά το κουδούνι δεν σημαίνει διάλειμμα αλλά συναγερμό!

Με την κατάσταση στη χώρα μας να χειροτερεύει και καθώς το φαινόμενο λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις πανευρωπαϊκά, εντείνονται και οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Πρόσφατα ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος πρότεινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την καθιέρωση ευρωπαϊκής ημέρας κατά της σχολικής βίας.

Με αφορμή αυτή την πρωτοβουλία διοργανώθηκε την Πέμπτη, 11 Οκτωβρίου, στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων, εκδήλωση με θέμα «Σχολικός εκφοβισμός: Μαθαίνω - Αντιμετωπίζω», στην οποία μίλησε και ο ευρωβουλευτής. «Είναι αναγκαίο να αναγνωρίσουμε τον εκφοβισμό ως πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε μέσα από ημερίδες ενημέρωσης, έτσι ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της σιωπής», τόνισε ο κ. Κουμουτσάκος, ζητώντας να υπάρξει εγρήγορση, δράσεις και προγράμματα, με τα οποία θα βοηθηθούν  τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί.

Στη χώρα μας ένα στα δέκα παιδιά έχει αντιμετωπίσει προβλήματα βίας, τόσο μέσα όσο και έξω από το σχολείο. Σύμφωνα με τον κ. Ιωάννη Τσιάντη, αναπληρωτή καθηγητή Παιδοψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικό υπεύθυνο της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.), στις μέρες μας ο εκφοβισμός γίνεται και μέσω διαδικτύου, όπου μέσω της ανωνυμίας μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί προσβλητικούς χαρακτηρισμούς αλλά και φωτογραφίες, οι οποίες λειτουργούν ως «δηλητήριο» για την ψυχή του παιδιού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

Τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας έχουν δημιουργηθεί από την Ε.Ψ.Υ.Π.Ε προκειμένου να βοηθηθούν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, αλλά και τα ίδια τα παιδιά. Η γραμμή βοήθειας και ενημέρωσης των γονέων και των εκπαιδευτικών είναι το 801 801 1177 και η γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων, οι οποίοι υφίστανται διάφορες μορφές βία είναι  το 11 6111.

Οι συνέπειες στα παιδιά - θύματα του εκφοβισμού έχουν να κάνουν με μαθησιακές δυσκολίες, έντονο άγχος, αισθηματικές ανασφάλειες, ψυχοσωματικά προβλήματα, σχολική άρνηση με πολλές απουσίες και σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη κα ιδέες αυτοκτονίας.

«Δεν αρκεί να σταματήσουμε το φαινόμενο, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε» τονίζει ο κ. Τσιαντής, εξηγώντας ότι τα παιδιά θύματα έχουν ανάγκη θεραπείας, ενώ χρήσιμη θεωρείται και η δημιουργία δικτύων στα σχολεία για την αντιμετώπιση της βίας.

«Γράψτε την δική σας ιστορία ενδοσχολικής βίας» προτρέπει τους μαθητές ο Μηνάς Βιντιάδης, δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Τα Νέα» και συγγραφέας, ο οποίος παρουσίασε με την ευκαιρία της εκδήλωσης στη Λεόντειο, την νέα καμπάνια της εφημερίδας. Οι καλύτερες ιστορίες θα δημοσιευθούν μαζί με φωτογραφίες και ζωγραφιές  σ' ένα λεύκωμα, το οποίο θα δοθεί μαζί με την εφημερίδα.

Συμβουλές προς γονείς

Στην αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς οι γονείς θα πρέπει να συζητάνε με τα παιδιά τους σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό και να τα συμβουλεύουν για το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση που συμβεί κάτι ανάλογο στα ίδια ή σε φίλους τους.

·      Ανοίξτε κουβέντα στο παιδί σας , αφήστε το να μιλήσει ελεύθερα και ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει.

·      Καθησυχάστε τα παιδιά τονίζοντας τους ότι δεν φταίνε εκείνα και ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί.

·      Υποστηρίξτε το παιδί με εκφράσεις όπως: «Μη δίνεις καμία σημασία, κοίταξε τους σταθερά μάτια και πες τους την άποψη σου!» «Δεν σε αφορούν αυτά που σου λένε». «Μην απαντάς στις κοροϊδίες…»

·      Αν το πρόβλημα επιμένει θα πρέπει να το παροτρύνετε να απευθυνθεί σε κάποιο διδάσκοντα που μπορεί να βοηθήσει.

·      Επίσης, δείξτε στα παιδιά ότι οι άπραγοι παρατηρητές δεν είναι αθώοι. Κανείς δεν πρέπει να ανέχεται τον εκφοβισμό, αλλά να τον αναφέρει.

 Πηγή : bloko.gr