Παίρνω το θάρρος να απευθυνθώ σε εσάς
για ένα θέμα που ποτέ δεν θα επιχειρούσα να θέσω σε κάποιον από τους
προκατόχους σας. Από έναν άνθρωπο της δικαιοσύνης, που την δίδαξε επί
μακρόν, μπορώ να ελπίζω ότι θα ενεργήσει με βάση το δίκαιο και όχι με
βάση ψηφοθηρικές σκοπιμότητες. Πρόκειται για την υπόθεση της ευνοϊκής
εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μαθητών από ειδικές
κατηγορίες, όπως είναι οι πολύτεκνοι, οι τρίτεκνοι, και εκείνοι που
πληρούν συγκεκριμένα κοινωνικά κριτήρια.
Κατ’ αρχάς αναρωτιόμαστε με ποια λογική
προτάσσονται οι πολύτεκνοι και οι άλλες ειδικές κατηγορίες έναντι των
παιδιών που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, με
ανέργους γονείς ή από μονογονεϊκές οικογένειες που προκύπτουν από
χωρισμό των γονιών. Οι πολύτεκνοι είναι μια συμπαθής ομάδα και η χώρα
μας την έχει ανάγκη. Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται να τους προσέξει η
πολιτεία. Αυτή όμως τη στιγμή (και πολλές άλλες) η πολιτεία αντί να τους
συμπαρασταθεί, προβαίνει σε μια αδικία. Προσφέρει θέσεις πρόσβασης στα
ΑΕΙ σε παιδιά πολυτέκνων και των υπολοίπων ειδικών κατηγοριών στερώντας
τις από περισσότερο άξιους συμμαθητές τους. Το επιχείρημα ότι οι θέσεις
που προσφέρονται στους πολύτεκνους και τις άλλες ειδικές κατηγορίες και
οι οποίες αγγίζουν το 20% είναι επιπλέον θέσεις, δεν ευσταθεί, γιατί τα
ΑΕΙ και ΤΕΙ έχουν περιορισμένες θέσεις, οι οποίες μπορούν να διατεθούν
στο σύνολό τους στους καλύτερους από τους υποψήφιους. Εφόσον η χώρα μας
χρειάζεται τους πολύτεκνους και τους τρίτεκνους για λόγους
δημογραφικούς, η στήριξη θα πρέπει να είναι οικονομική. Όταν όμως η
στήριξη αυτή γίνεται εις βάρος των ικανοτέρων, προκαλεί το περί δικαίου
αίσθημα στα παιδιά που μόχθησαν, προκειμένου να πετύχουν τους
εκπαιδευτικούς τους στόχους και τα όνειρά τους. Αυτού του είδους οι
«παροχές» ακυρώνουν την αρχή των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση, η οποία
αποτελεί βασική δημοκρατική αρχή. Επιπλέον, όλες αυτές οι ευνοϊκές
ρυθμίσεις δημιουργούν εύλογα μια αντιπαλότητα μεταξύ των πολιτών και
υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή. Στη χώρα μας ένας από τους λίγους
θεσμούς που δουλεύει αξιοκρατικά είναι αυτός της εισαγωγής στα ΑΕΙ. Οι
ευνοϊκές ρυθμίσεις, για τις οποίες έγινε λόγος παραπάνω στερούν την
κοινωνία μας από την αξιοκρατία που, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία,
την έχει απόλυτη ανάγκη. Πέρσι παρατηρήθηκε το φαινόμενο να εισάγονται
παιδιά πολυτέκνων σε περιζήτητες σχολές με πολύ χαμηλή βαθμολογία.
Ενδεικτικά, στο Φιλολογικό τμήμα της Αθήνας ο τελευταίος από τη γενική
κατάταξη εισήχθη με 17,55, ενώ από την κατηγορία των πολυτέκνων με
2,04!!! Στην Ιατρική Αθηνών η βάση ήταν 19,1, και αυτή των πολυτέκνων
15,6!!! Στο Φυσικό Θεσσαλονίκης οι πολύτεκνοι είχαν ως βάση εισαγωγής το
5,08!!!Δεν είναι κρίμα να παρακάμπτονται άξιοι υποψήφιοι που έχουν
δουλέψει πολύ σκληρά, μόνο και μόνο για να προσφέρει η πολιτεία μια
κοινωνική παροχή ανέξοδα; Μήπως είναι μικρό κόστος για την κοινωνία μας η
εδραίωση για άλλη μια φορά του αισθήματος της αδικίας;
Το ερώτημα είναι τι επιστήμονες θέλουμε;
Θέλουμε τους αξιότερους και ικανότερους ή τους ευνοημένους; Θέλουμε,
για παράδειγμα, να εμπιστευτούμε την υγεία μας στον καλύτερο ιατρό ή σε
αυτόν που βρέθηκε στην ιατρική, επειδή έτυχε να γεννηθεί σε πολυμελή
οικογένεια; Αναρωτιέμαι, επίσης πώς θα μπορούσατε εσείς που έχετε τη
δυνατότητα να λαμβάνετε αποφάσεις να δείτε στα μάτια των παιδιών που
βιώνουν μια τέτοια αδικία την πίκρα, την απογοήτευση και την οργή;
Με την ελπίδα ότι θα εισακουστώ από έναν
άνθρωπο της δικαιοσύνης, σας ζητώ να καταργήσετε τις άδικες και άστοχες
διακρίσεις μεταξύ των υποψηφίων για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ πριν αρχίσει η
υποβολή των μηχανογραφικών, για να αισθανθούμε εγώ και πολλοί άλλοι
γονείς και μαθητές ότι ζούμε σε ένα κράτος ισονομίας και δικαίου.
Δημήτριος Μαυρομματάκης
πατέρας υποψήφιας
πατέρας υποψήφιας
Πηγή : ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου