Για να μπορέσουν οι καθηγητές να αναδειχθούν σε παιδαγωγούς, για τους
εφήβους μαθητές, θα πρέπει να φροντίσουν να εγκαταστήσουν μια γνήσια
σχέση μαζί τους. Η ικανότητα των καθηγητών να επικοινωνούν είναι πάρα
πολύ σημαντική για την επιτυχία του έργου τους.
Η έλλειψη αποτελεσματικής επικοινωνίας δημιουργεί χάσμα στις
διαπροσωπικές σχέσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργείται δυσαρέσκεια της
τάξης απέναντι στον καθηγητή και το αντίθετο. Η επικοινωνία με τους
μαθητές δεν συνίσταται σε τεχνικές, προσποιητούς δηλαδή τρόπους
συμπεριφοράς, αλλά είναι στάση ζωής. Οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι
ικανότητες και στάσεις απαραίτητες για μια αποτελεσματική παιδαγωγική
σχέση. Είναι θεμελιώδεις για να πετύχει ένας καθηγητής την επαφή τόσο με
τον μαθητή ως άτομο όσο και με την ομάδα της τάξης. Οι σχέσεις
επικοινωνίας βοηθούν σε υγιέστερες σχέσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών
μεταξύ καθηγητών και γονέων αλλά και των καθηγητών μεταξύ τους.
Οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να κρατούμε την ισορροπία ανάμεσα στην
αγάπη και την πειθαρχία, ώστε να κερδίσουμε το κύρος και την πειθώ στους
μαθητές μας. Θα ασκούμε έλεγχο (με τακτ) αλλά θα ενθαρρύνουμε
ταυτόχρονα και δεν θα εξουθενώνουμε τον έφηβο. Η πειθαρχία στους μαθητές
δεν πρέπει να συγχέεται με την τιμωρία και την καταπίεση. Η οριοθέτηση
για τους εφήβους μαθητές σημαίνει σταθερότητα και συνέπεια
συναισθηματική, ενώ τους δίνουμε το μήνυμα ότι τους εμπιστευόμαστε, αφού
τους θεωρούμε ικανούς να αναλάβουν τις ευθύνες για τις πράξεις ή τις
παραλείψεις τους.
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι σε κάποιες περιπτώσεις αυστηροί και
άκαμπτοι και σε κάποιες άλλες ευέλικτοι. Πότε το ένα και πότε το άλλο.
Χρειάζεται αυτό που έλεγαν οι Πατέρες μας διάκριση για να καταλαβαίνουν
πότε οι μαθητές τους χρειάζονται το ένα και πότε το άλλο. Παιδιά και
έφηβοι έχουν ανάγκη την αγάπη μας που θα εκδηλώνονται πότε με έπαινο και
ενίσχυση και πότε με έλεγχο και καθοδήγηση. Από την άλλη πλευρά όμως η
χαλαρότητα εκ μέρους μας και η μεγάλη επιτρεπτικότητα μπορεί να δώσουν
το μήνυμα της αδιαφορίας.
Οι έφηβοι χρειάζονται ενήλικες που θα κάνουν διάλογο μαζί τους.
Θέλουν τους εκπαιδευτικούς να είναι κοντά τους αλλά στο χρόνο και με τον
τρόπο που αυτοί θέλουν. Τόσο η αδιαφορία όσο και η συνεχής παρέμβαση
τους (η υπερπροστατευτικότητα) είναι στάσεις που πρέπει να αποφεύγονται.
Για να διαμορφωθεί μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού και εμπιστοσύνης με
τους μαθητές μας ασφαλώς χρειάζεται οι εκπαιδευτικοί να έχουμε αποδεχθεί
τον παιδαγωγικό ρόλο μας στο σχολείο. Ενώ χρειάζεται η συνεχής
καλλιέργειά μας μέσα από μια συνεχή διαδικασία αυτογνωσίας, να έχουμε
κάποιες παιδαγωγικές και ψυχολογικές γνώσεις και εμπειρίες αλλά
παράλληλα και να έχουμε εκπαιδευθεί (θεωρητικά και πρακτικά) σε
συγκεκριμένες ικανότητες και τεχνικές επικοινωνίας. Η εκπαίδευση αυτή
πρέπει να είναι «δια βίου» και η βελτίωση μας σ’ αυτές συνεχής και χωρίς
τέλος.
Πηγή : ssneond.sch.gr, kxghellas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου