Εχει αρχίσει ήδη να µετρά αντίστροφα. Δεν έµειναν ούτε δυο εβδοµάδες πριν από την έναρξη των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων. Δηλώνει ικανοποιηµένος µε την προετοιµασία και έχει ξεκινήσει τις τελευταίες επαναλήψεις. Ξεφυλλίζοντας τα βασικότερα κεφάλαια αισθάνεται σχεδόν έτοιµος. Δεν αγωνιά.
Υπάρχουν όµως φορές – εξοµολογείται – που νιώθει ευθύνη. Και εξηγείται: πρώτα απέναντι στους γονείς του, οι οποίοι χρηµατοδότησαν την προετοιµασία του και θα συνεχίσουν να τον υποστηρίζουν κατά τη διάρκεια της φοιτητικής του ζωής. Υστερα απέναντισε εκείνους που του εύχονται «καλή επιτυχία» και στους φίλους µε τους οποίους συζητά για την εισαγωγή του στη σχολήτης πρώτης του επιλογής.
Τέλος, απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Γνωρίζει καλά πως σε περίπτωση αποτυχίας δεν θα αντέξει να περιµένει έναν ακόµη χρόνο για να περάσει εκ νέου τη διαδικασία των Πανελλαδικών.«Και αν κάτι δεν πάει καλά; Και αν ανεβούν οι βάσεις; Και αν δεν γράψω όλα τα θέµατα;», σκέφτεται. Αντίστιξη στην ανησυχία του η φιγούρα της µητέρας του. Είναι πάντοτε διαθέσιµη να τον βοηθήσει όπως µπορεί. Δεν αναφέρεται ποτέ σε ευθύνη, σε επιτυχία ή αποτυχία. Τον ενθαρρύνει µιλώντας του µόνο για προσπάθεια, συγκέντρωση και λίγη τύχη. Και όταν εκείνη φεύγει από το δωµάτιο, εκείνος µένει να ξεφυλλίζει τα χιλιοτσαλακωµένα βιβλία και να σκέφτεται πιθανά θέµατα.Υστερα τα λύνει πρόχειρα στο µυαλό του, ησυχάζει και αρχίζει και πάλι να µετρά αντίστροφα...
Πηγή : Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου