Και τα παιδιά μας έχουν στρες

Πώς να αντιμετωπίσετε μια τέτοια κατάσταση στη σύγχρονη κοινωνία – Οι ενήλικοι έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι τα παιδιά είναι συνεχώς χαρούμενα και απαλλαγμένα από στενοχώρια

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ πολύ συχνά έχουν πολύ υψηλές προσδοκίες από τα παιδιά τους, τα οποία συμμερίζονται και φορτώνονται αυτές τις ανησυχίες.

Μπορεί το στρες να είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ενήλικη ζωή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και τα παιδιά δεν βιώνουν καταστάσεις στρες. Συνήθως οι ενήλικοι έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι τα παιδιά είναι συνεχώς χαρούμενα, απαλλαγμένα από στενοχώρια. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν ισχύει καθώς στη σύγχρονη κοινωνία υπάρχουν πολλοί παράγοντες που προκαλούν στρες στο παιδί.

Το στρες είναι ένα συναίσθημα που δημιουργείται στο άτομο από τις υπερβολικές απαιτήσεις που ασκούνται στο άτομο και την ανικανότητα του ατόμου να ανταποκριθεί σε αυτές με επιτυχία. Οι πιέσεις αυτές μπορεί να προέρχονται τόσο από το περιβάλλον του παιδιού όσο και από το ίδιο το άτομο.

Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας η κυριότερη αιτία άγχους είναι η απομάκρυνσή τους από τους γονείς. Σε μεγαλύτερες ηλικίες το άγχος προέρχεται κυρίως από τις ακαδημαϊκές απαιτήσεις, όπως επίσης και τις κοινωνικές πιέσεις που αισθάνεται ένα παιδί να ενταχθεί στην παρέα των συνομηλίκων του. Το είδος και η ένταση του στρες που βιώνει το παιδί είναι διαφορετικά σε κάθε περίπτωση και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.

Οι υψηλές προσδοκίες

Μια από τις πιο σημαντικές πηγές στρες για τα παιδιά αποτελούν επίσης και οι ίδιοι οι γονείς. Πολύ συχνά οι γονείς έχουν πολύ υψηλές προσδοκίες από τα παιδιά τους ενώ αρκετές φορές τα παιδιά συμμερίζονται και φορτώνονται τις ανησυχίες των γονιών τους για διάφορα ζητήματα μέσα από συζητήσεις που ακούν. Άλλοι στρεσογόνοι παράγοντες για τα παιδιά αποτελούν ένα τυχόν διαζύγιο των γονέων, μια ασθένεια ή και μια απώλεια ενός συγγενικού προσώπου.

Πώς θα καταλάβετε ότι το παιδί σας είναι αγχωμένο;

Η αναγνώριση από τους γονείς ότι το παιδί τους έχει άγχος είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία, καθώς ακόμη και το ίδιο το παιδί πολλές φορές δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να δεχτεί ότι διακατέχεται από έντονο στρες. Οι γονείς πρέπει να προσέχουν τις αρνητικές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού.

Σωματικές ενοχλήσεις και συγκέντρωση

· Το παιδί παρουσιάζει συχνές αλλαγές στη διάθεσή του, γίνεται επιθετικό ή παρουσιάζει έντονη υπερκινητικότητα. Επίσης, το παιδί μπορεί να αρχίσει να λέει συχνά ψέματα.
· Εμφανίζονται σωματικές ενοχλήσεις στο παιδί όπως πόνος στο στομάχι ή πονοκέφαλοι.
· Το παιδί δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στο σχολείο και να ολοκληρώσει τις σχολικές του εργασίες.
· Ενώ το παιδί προτιμούσε να περνά χρόνο με την παρέα του, δείχνει προτίμηση να μένει μόνο του.
· Το παιδί επιζητά συνεχώς την παρουσία του γονιού του ενώ παρουσιάζει διαταραχές ύπνου.

Για να βοηθήσετε το παιδί σας

ΤΟ ΠΙΟ σημαντικό για να βοηθήσετε το παιδί σας είναι να δείξετε ότι είστε διαθέσιμοι να ασχοληθείτε με το παιδί σας και με το πρόβλημά του. Προσπαθήστε να περνάτε ποιοτικό χρόνο με το παιδί σας και ενθαρρύνετέ το να σας μιλήσει γι΄ αυτά που το προβληματίζουν και το απασχολούν. Ο χρόνος που περνούν οι γονείς με τα παιδιά τους και η καθημερινή επαφή μαζί τους μέσα από παιχνίδια και συζητήσεις είναι καθοριστικής σημασίας για την υγιή ανάπτυξή τους.

Συζητήστε με το παιδί σας τους λόγους που του προκαλούν άγχος και βοηθήστε το να βρει λύσεις στο πρόβλημά του.

Το να αισθάνεται ένα άτομο άγχος είναι απολύτως φυσιολογικό και αυτό είναι κάτι που πρέπει συνέχεια να υπενθυμίζετε στο παιδί σας. Μοιραστείτε με το παιδί σας δικές σας εμπειρίες όπου αισθανθήκατε άγχος καθώς και εμπειρίες άλλων ατόμων του οικογενειακού σας περίγυρου.

Καλή τροφή και χαλάρωση

* ΕΚΤΟΣ από την ψυχολογική διάσταση του άγχους και την αρνητική του επίδραση στη συμπεριφορά και τη διάθεση του παιδιού, το στρες επιβαρύνει και τον οργανισμό του παιδιού.   Αυτός είναι και ο λόγος που τα παιδιά πρέπει να τρέφονται σωστά, να ξεκουράζονται και να κοιμούνται τις αναγκαίες ώρες.

* Φροντίστε να χαλαρώνετε το παιδί ενθαρρύνοντάς το να ασχοληθεί με δραστηριότητες και χόμπι που του αρέσουν.

* Τονώστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας, επαινώντάς το για οτιδήποτε κάνει καλά, χωρίς να το μειώνετε και να το συγκρίνετε με άλλα παιδιά.

* Δημιουργήστε ένα πρόγραμμα ρουτίνας για το παιδί σας με συγκεκριμένες ώρες για διάβασμα, παιχνίδι, φαγητό και ύπνο. Το πρόγραμμα δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας στο παιδί.

* Μάθετε στο παιδί σας τεχνικές αντιμετώπισης του στρες, είτε πρόκειται για τεχνικές που χρησιμοποιείτε οι ίδιοι είτε στρατηγικές που διαβάσατε σε κάποιο βιβλίο. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί σας και για τη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και για μελλοντικές καταστάσεις άγχους.

* Μιλήστε στο παιδί σας με ειλικρίνεια για τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε και αποτελούν την αιτία άγχους στο παιδί. Τα παιδιά έχουν μεγάλη φαντασία και διογκώνουν την κατάσταση με αποτέλεσμα να έχουν μεγαλύτερο άγχος.

*  Εάν θεωρείτε ότι το πρόβλημα του παιδιού σας είναι το βαρυφορτωμένο σας πρόγραμμα, φροντίστε να μειώσετε κάποιες δραστηριότητες του παιδιού.

* Μην υποτιμήσετε το πρόβλημα του παιδιού λέγοντας ότι είναι μικροπροβλήματα.

* Φροντίστε να τηρείτε τους κανόνες ανατροφής που έχετε θέσει με συνέπεια. Αποφύγετε ακραίες συμπεριφορές, προσπαθήστε να μην είστε ούτε υπερβολικά αυταρχικοί ούτε υπερβολικά ανεχτικοί.

* Δείξτε στοργή και τρυφερότητα στα παιδιά σας. Μόνο η αγκαλιά σας μπορεί να τους προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια. Δείξτε στα παιδιά σας ότι δεν είναι μόνα τους και ότι μαζί θα ξεπεράσετε το πρόβλημα.

*  Ζητήστε τη βοήθεια του ειδικού όταν το στρες προκαλεί αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού σας που εμμένουν για αρκετό χρονικό διάστημα και όταν η δική σας επανειλημμένη προσπάθεια δεν βοηθά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Πηγή : sigmalive.com