Το υπό μελέτη οικόπεδο βρίσκεται στον Δήμο Αχαρνών στην περιοχή του Κόκκινου Μύλου επί της οδού Φιλαδελφείας. Η οδός Φιλαδελφείας ήταν ο βασικός οδικός άξονας που ένωνε την περιοχή των Αχαρνών (Μενίδι) με τον Δήμο Αγίων Αναργύρων πριν την διάνοιξη της Αττικής Οδού.Τμήμα του παραπάνω οικοπέδου καταλαμβάνει ο αρχαιολογικός χώρος στον οποίο βρίσκεται ο θολωτός μυκηναικός τάφος του 14ου π.χ αιώνα ο οποίος αποτέλεσε και την αφορμή για την διπλωματική μας εργασία.
Ο τάφος διατηρείται σε άριστη κατάσταση και από το 2002 έτος κατά το οποίο συντηρήθηκε και έγινε πλέον επισκέψιμος από το κοινό, αποτελεί χώρο τέλεσης ενός σημαντικού εκπαιδευτικού προγράμματος από ομάδα αρχαιολόγων. Το πρόγραμμα έχει μέχρι στιγμής παρακολουθηθεί από εκατοντάδες μαθητές από όλα τα σχολεία της Αττικής και πλέον ο χώρος έχει αποκτήσει υπερτοπική σημασία.
Άλλη σημαντική αφορμή για την εκπόνηση του παραπάνω θέματος αποτέλεσε και ο τεράστιος αριθμός ευρημάτων κατά τις ανασκαφές που έγιναν για το Ολυμπικακό Χωριό καθώς και για άλλα έργα υποδομής στην περιοχή.
Στο Δήμο Αχαρνών αυτή τη στιγμή λειτουργεί ένας χώρος 120 τ.μ ο οποίος φιλοξενεί λίγα από τα ευρήματα και σίγουρα δν επαρκεί για ένα δήμο με την ιστορία και τη σημασία που είχε ο Δήμος Αχαρνών στα αρχαία χρόνια. Η ύπαρξη του εκπαιδευτικού προγράμματος ήταν επίσης μια σημαντική αφορμή μιας και η σύγχρονη άποψη περι ίδρυσης περιφερειακών μουσείων, στηρίζει την βιωσιμότητας τους εκτός από τις εμπορικές χρήσεις που θα ενταχθούν σε αυτά(κατάστημα,καφετέρια-εστιατόριο) και στην ύπαρξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Στην συνθετική επίλυση του θέματος πέρα από το κτιριολογικό πρόγραμμα, μας απασχόλησε πολύ σοβαρά και ο τρόπος συνύπαρξης ενός τόσου σημαντικού αρχαίου χώρου όπως είναι ενας μυκηναικός τάφος της σπουδαιότητας που προαναφέραμε, με ένα σύγχρονο έργο όπως ένα μουσείο
Επιλέξαμε την διατήρηση κάποιων βασικών αξόνων όπως ο άξονας του μνημείου και ο άξονας της οδού καθώς και οι κάθετοι σε αυτούς καθώς και ο κύκλος που αποτελεί την κάτοψη του ταφικού χώρου.
Η είσοδος στο οικόπεδο γίνεται μέσω ράμπας η οποία καταλήγει στην πλατεία. Ο χώρος της πλατείας αποτελεί τον χώρο σύνδεσης του τάφου με το μουσείο ενοποιώντας τον περίπατο στον αρχαιολόγικό με τον περίπατο μέσα στους χώρους του μουσείου.
Το μουσείο αποτελείται από δύο τμήματα τα οποία συνδέει κεκλιμένη ράμπα. Το τμήμα που περιλαμβάνει την κεντρική είσοδο, το κατάστημα, την αίθουσα πολλαπλών,την βιβλιοθήκη και τις λοιπές βοηθητικές χρήσεις, είναι αυτό που ενώνεται με την πλατεία.
Στο χώρο της πλατείας επίσης έχουν τοποθετηθεί τα επισκέψιμα από το κοινό εργαστήρια συντήρησης καθως και η ασφάλεια και διοίκηση του μουσείου.
Στο τέλος της ράμπας συναντάμε την ενότητα των αιθουσών.
Έχει γίνει πλήρης καταμέτρηση και χωρισμός σε χρονολογικές ενότητες των ευρημάτων τόσο του θολωτού όσο και των υπολοίπων της περιοχής και έτσι οι αίθουσες είναι χωρισμένες θεματικά. Η κεντρική αίθουσα αναφέρεται στον μυκηναικό πολιτισμό και τα επιτεύγματα του.
Εδώ συναντάμε και την αίθουσα στην οποία θα ολοκληρώνεται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με προβολές καθώς και την καφετέρια του μουσείου.Η πρόσβαση στις αίθουσες είναι επιλογή του κοινού και έχει αποφευχθεί οποιαδήποτε υποχρεωτική πορεία.
Οι κινήσεις γίνονται μέσω ενός κυκλικού περιμετρικού διαδρόμου ο οποίος περικλείει την κυκλική κεντρική αίθουσα.
Σημαντικό στοιχείο της σύνθεσης αποτέλεσε και η εναλλάγή φωτός και σκοταδιού η οποία χαρακτηρίζει έντονα και το μνημείο.
Τα θέματα τα οποία ανεγείρονται από την μελέτη ενός τέτοιου χώρου είναι πολύπλοκα και άκρως σημαντικά οπότε μάλλον απίθανο να λυθούν ολοκληρωτικά στο πλαίσιο μιας διπλωματικής. Έγινε μια προσπάθεια όμως εντοπισμού των πιο σημαντικών από αυτά,προσέγγισης τους και μια πρόταση για μια πιθανή προμελέτη επίλυσης τους.
Πηγή : courses.arch.ntua.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου