Blogger Widgets

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Το Πάρκο που πληγώσαµε





Σε πάρκο περιβαλλοντικής εγκατάλειψης και όχι ευαισθητοποίησης, όπως είναι ο τίτλος του, έχει µετατραπεί το Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον. Δεκατέσσερα χρόνια µετά τη δηµιουργία του, η έκταση των 1.150 στρεµµάτων - έξι φορές µεγαλύτερη από τον Εθνικό Κήπο, ρηµάζει.

Ενας περίπατος στο πάρκο επιβεβαιώνει τα σηµάδια της απαξίωσης του χώρου: οι λίµνες µοιάζουν περισσότερο µε έλη, όπου επιπλέουν σκουπίδια, πολλές από τις λάµπες φωτισµού είναι σπασµένες, ενώ κτίρια-φαντάσµατα από την εποχή που ο χώρος αποτελούσε πρότυπο εκπαιδευτικό αγρόκτηµα της βασίλισσας Αµαλίας απλώς ρηµάζουν χωρίς να φιλοξενούν κάποια δραστηριότητα. Στην εικόνα αυτή έρχεται να προστεθεί και η οικονοµική κατάρρευση του πάρκου.

«Οικονοµικά το πάρκο δεν είναι βιώσιµο» σηµειώνει ο Σταύρος Μηλιώνης, αναπληρωτής πρόεδρος του πρόσφατα διορισθέντος Διοικητικού Συµβουλίου του Οργανισµού Διοίκησης και Διαχείρισης του Πάρκου. Οπως επισηµαίνει, εκτός από τις ελλείψεις του πάρκου, υπάρχουν χρέη µεταξύ άλλων προς την εταιρεία φύλαξης του χώρου, τη ΔΕΗ, σε διάφορους συνεργάτες και παραµένουν ακάλυπτα και τρέχοντα έξοδα, όπως η µισθοδοσία του λιγοστού προσωπικού: καταστάσεις που αποδεικνύουν στην πράξη ότι η συντήρηση ενός πάρκου είναι ακριβή υπόθεση.

«Προσπαθούµε να βάλουµε µία τάξη» αναφέρει ο κ. Μηλιώνης, διευκρινίζοντας πως έχει αρχίσει η είσπραξη κάποιων οφειλών προς το πάρκο και ρυθµίστηκε ήδη το θέµα της ΔΕΗ. Ωστόσο, για να µπορέσει να «σταθεί στα πόδια του» χρειάζεται οικονοµική κρατική ενίσχυση.

«Υπάρχει καθολική εγκατάλειψη» σχολιάζει από την πλευρά του το µέλος της Επιτροπής Αγώνα για τη Σωτηρία του Πάρκου, Εµµανουήλ Μπουσούνης, που χαρακτηρίζει το πάρκο «φίλτρο για όλη την Αττική, αφού µάς δίνει δικαίωµα στο οξυγόνο». Σηµειώνει πως η θερµοκρασία είναι 2 βαθµούς µικρότερη στο πάρκο από ό,τι έξω από αυτό και προσθέτει: «Δεν υπάρχει κάποια οργανωµένη λειτουργία και χρηµατοδότηση».

Στο θέµα της χρηµατοδότησης αναφέρεται ο κ. Μηλιώνης. «Οι δήµαρχοι φωνάζουν για ελλιπή χρηµατοδότηση. Ωστόσο, υπήρξαν κάποιες έκτακτες ενισχύσεις, οι οποίες όµως δεν έπιασαν τόπο».

«Δεν πληρώνω»

Οπως σηµειώνει, µέχρι τώρα η λειτουργία του πάρκου ήταν η χαρά τού «δεν πληρώνω», καθώς όποιος ιδιώτης έµπαινε στο πάρκο έδινε το πρώτο ενοίκιο και µετά δεν συνέβαλε στα έσοδα του χώρου.

Χαρακτηριστικό είναι πως τα κτίρια παρέµεναν ανεκµετάλλευτα και δεσµευµένα. «Είχαν παραχωρηθεί στο σύνολό τους σε έναν επιχειρηµατία, ο οποίος χρησιµοποίησε το ένα ως καφετέρια και τα υπόλοιπα ήταν εγκαταλειµµένα» τονίζει ο κ. Μηλιώνης. Ανάλογη είναι η κατάσταση και µε τα παραγωγικά δέντρα του πάρκου όπως ελιές, φιστικιές.

«Μένουν ανεκµετάλλευτα και έρχονται διάφοροι και παίρνουν τους καρπούς τους», δηλώνει ο αντιπρόεδρος του Οργανισµού.

Οαση για ολόκληρη την Αττική θα µπορούσε να αποτελεί το Πάρκο Τρίτση, υπό την προϋπόθεση πως θα λειτουργούσε σωστά. Στην πράξη αυτό σηµαίνει πως «θα υπάρξει ορθολογική αξιοποίηση των χώρων του και θα υλοποιηθούν όλες οι δραστηριότητες τις οποίες προβλέπει ο αρχικός σχεδιασµός και είναι συµβατές µε τον χώρο» διευκρινίζει ο κ. Μηλιώνης.

«Δεν έχουµε πρόβληµα να ενεργοποιηθεί ο αρχικός σχεδιασµός. Υπάρχουν όµως ρυθµίσεις περί συµβατότητας των χρήσεων που µπορούν να ερµηνευτούν κατά το δοκούν από όλους» αντιτείνει ο κ. Μπουσούνης, τονίζοντας: «Είναι συµβατή η λειτουργία µιας καφετέριας µε τη µουσική στη διαπασών, που µπορεί να εκδιώξει ορισµένα από τα σπάνια είδη πουλιών. Δεν διαφωνούµε να υπάρχει ένα αναψυκτήριο, που να παίρνεις το καφέ σου και να κάθεσαι στο πάρκο».

Το πρώτο βήµα πάντως για τη νέα διοίκηση του Οργανισµού είναι ο καθαρισµός των λιµνών, που φαίνεται να αντιµετωπίζεται µετά τη χορηγία του Ιδρύµατος Λάτση ύψους ενός εκατοµµυρίου ευρώ.

Δεύτερο βήµα είναι «ο κόσµος να µπει µέσα στο πάρκο και να γίνει µέρος του». Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει συζήτηση µε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ώστε εθελοντές να αναλάβουν βασικούς τοµείς του χώρου: καθαρισµό-επιµέλεια του πάρκου, παροχή πρώτων βοηθειών, ξενάγηση-ενηµέρωση, αλλά και πυρασφάλεια.

Στόχος επίσης είναι να λειτουργήσουν συνεταιρισµοί, που θα αναλάβουν τα δέντρα. «Να µπορεί να έρχεται κάποιος, να βλέπει πώς γίνεται η βιολογική καλλιέργεια και να αγοράζει τους καρπούς της» λέει ο κ. Μηλιώνης, ενώ σχεδιάζεται και η δηµιουργία ενός οικοβιβλιοπωλείου.




ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: