Ο Μιχάλης Κακογιάννης, γιος της Αγγελικής και του Παναγιώτη Κακογιάννη,
γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, στις 11 Ιουνίου του 1921, και σπούδασε
Νομική, Δραματικές Τέχνες και σκηνοθεσία στο Λονδίνο.
Σχεδόν ολόκληρο το
διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο, εργάστηκε στην ελληνική υπηρεσία
του BBC, στην αρχή ως μεταφραστής και εκφωνητής, και αργότερα, σε ηλικία
μόλις 22 χρόνων, ανέλαβε τη διεύθυνση της «Κυπριακής Ώρας».
Το 1947, ξεκίνησε την καριέρα του στο Θέατρο της Αγγλίας ως ηθοποιός, γρήγορα όμως τον κέρδισε η σκηνοθεσία και το 1953 ήρθε στην Ελλάδα. Το 1954, με την κινηματογραφική ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε την αρχή της διεθνούς σκηνοθετικής του καριέρας. Η «Στέλλα», το «Κορίτσι με τα μαύρα», το «Τελευταίο ψέμα» η τριλογία του: «Ηλέκτρα», «Τρωάδες» και «Ιφιγένεια» και ο «Ζορμπάς» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του που διαγωνίστηκαν και προβλήθηκαν στα εγκυρότερα φεστιβάλ παγκοσμίως και απέσπασαν πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Στις ταινίες του συνεργάστηκε με μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και με γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς της Αμερικής και της Ευρώπης.
Πέρα από τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο, σε εγχώριες αλλά και διεθνείς συμπαραγωγές, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει επίσης σκηνοθετήσει πολλές θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α., τη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει, επίσης, γράψει και έχουν εκδοθεί σενάρια και μεταφράσεις κινηματογραφικών και θεατρικών έργων, ενώ έχει γράψει και στίχους γνωστών ελληνικών τραγουδιών.
Έργο του Μιχάλη Κακογιάννη είναι και ο νυχτερινός φωτισμός των μνημείων της Ακροπόλεως, τον οποίο εκείνος πρώτος οραματίσθηκε και για την επίτευξη του οποίου ίδρυσε το σύλλογο «Οι Φίλοι της Αθήνας», εξασφαλίζοντας τις υπηρεσίες του διάσημου Γάλλου φωτιστή Pierre Bideau και αναλαμβάνοντας τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων μελετών.
Το 2004, ο Μιχάλης Κακογιάννης συνέστησε το κοινωφελές ίδρυμα με την επωνυμία «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» με σκοπό τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και την καταγραφή και διαφύλαξη των δημιουργημάτων των τεχνών αυτών, ενώ το φθινόπωρο του 2009 ξεκίνησε η λειτουργία του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος που βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 206, στον Ταύρο.
Για την προσφορά και το έργο του, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Χρυσού Φοίνικα (Ελλάδα), τον Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών (Γαλλία), τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Μακαρίου του Γ’ (Κύπρος) και το Special Grand Prix of the Americas (Μόντρεαλ). Έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του, για έργο ζωής στα Ιεροσόλυμα, για έργο ζωής από το American Hellenic Institute στην Ουάσιγκτον και στο Κάιρο. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Δημότης στη Λεμεσό, στο Montpellier (Γαλλία) και στο Ντάλας (Τέξας, Η.Π.Α.) και έχει αναγορευθεί Διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σικάγο, Η.Π.Α.), Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Το 1947, ξεκίνησε την καριέρα του στο Θέατρο της Αγγλίας ως ηθοποιός, γρήγορα όμως τον κέρδισε η σκηνοθεσία και το 1953 ήρθε στην Ελλάδα. Το 1954, με την κινηματογραφική ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε την αρχή της διεθνούς σκηνοθετικής του καριέρας. Η «Στέλλα», το «Κορίτσι με τα μαύρα», το «Τελευταίο ψέμα» η τριλογία του: «Ηλέκτρα», «Τρωάδες» και «Ιφιγένεια» και ο «Ζορμπάς» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του που διαγωνίστηκαν και προβλήθηκαν στα εγκυρότερα φεστιβάλ παγκοσμίως και απέσπασαν πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Στις ταινίες του συνεργάστηκε με μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και με γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς της Αμερικής και της Ευρώπης.
Πέρα από τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο, σε εγχώριες αλλά και διεθνείς συμπαραγωγές, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει επίσης σκηνοθετήσει πολλές θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α., τη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει, επίσης, γράψει και έχουν εκδοθεί σενάρια και μεταφράσεις κινηματογραφικών και θεατρικών έργων, ενώ έχει γράψει και στίχους γνωστών ελληνικών τραγουδιών.
Έργο του Μιχάλη Κακογιάννη είναι και ο νυχτερινός φωτισμός των μνημείων της Ακροπόλεως, τον οποίο εκείνος πρώτος οραματίσθηκε και για την επίτευξη του οποίου ίδρυσε το σύλλογο «Οι Φίλοι της Αθήνας», εξασφαλίζοντας τις υπηρεσίες του διάσημου Γάλλου φωτιστή Pierre Bideau και αναλαμβάνοντας τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων μελετών.
Το 2004, ο Μιχάλης Κακογιάννης συνέστησε το κοινωφελές ίδρυμα με την επωνυμία «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» με σκοπό τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και την καταγραφή και διαφύλαξη των δημιουργημάτων των τεχνών αυτών, ενώ το φθινόπωρο του 2009 ξεκίνησε η λειτουργία του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος που βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 206, στον Ταύρο.
Για την προσφορά και το έργο του, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Χρυσού Φοίνικα (Ελλάδα), τον Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών (Γαλλία), τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Μακαρίου του Γ’ (Κύπρος) και το Special Grand Prix of the Americas (Μόντρεαλ). Έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του, για έργο ζωής στα Ιεροσόλυμα, για έργο ζωής από το American Hellenic Institute στην Ουάσιγκτον και στο Κάιρο. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Δημότης στη Λεμεσό, στο Montpellier (Γαλλία) και στο Ντάλας (Τέξας, Η.Π.Α.) και έχει αναγορευθεί Διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σικάγο, Η.Π.Α.), Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Σκηνοθετικό Έργο
Αναγνωρισμένος και βραβευμένος διεθνώς, ο Μιχάλης Κακογιάννης έχει να επιδείξει ένα μοναδικό έργο στον Κινηματογράφο, το Θέατρο και την Όπερα. Από το 1950 έως το 2005 σκηνοθέτησε 15 ταινίες, 36 θεατρικά έργα και 7 όπερες στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη.
"Eγώ κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά κι εμπνέομαι είτε από έργα κλασικά που είναι σύντροφοι της ζωής μου ή από γεγονότα ζωντανά της επικαιρότητας. Δεν υπάρχει μία ενιαία γραφή [στο έργο μου], διότι εγώ προσπαθώ να μη σερβίρω τα έντερά μου στον κόσμο. Υπάρχουν σκηνοθέτες που έχουν μια μυωπική αντίληψη του κόσμου κι αυτήν σερβίρουν κατ' επανάληψη.
Κάθε φορά που κάνω ταινία έχω ερέθισμα. Δεν κάνω ταινίες για να τις προσθέσω στο βιογραφικό μου. Αυτό νομίζω ότι βγαίνει σαφώς από την αρχή της καριέρας μου. Και με τη Στέλλα βγαίνει ο φεμινισμός και το Κορίτσι με τα μαύρα δείχνει την καταπίεση στην επαρχία, οι ''τραγωδίες'' πάλι είναι πάντα σύγχρονες. Όλες οι ταινίες που σκηνοθέτησα είχαν και έχουν αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Και βέβαια, επειδή σέβομαι τρομερά τους μεγάλους συγγραφείς, είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους. Και με τον Ευριπίδη συνεργάσθηκα και συχνά συνεργάζομαι με τον Σαίξπηρ, γιατί ανεβάζω έργα του στο θέατρο". Μιχάλης Κακογιάννης
Φωτισμός Μνημείων Ακροπόλεως
Το μεγάλο έργο του νυκτερινού φωτισμού των μνημείων του Ιερού Βράχου της
Ακρόπολης, που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2004, αποτελεί ιδέα και
πρωτοβουλία του Μιχάλη Κακογιάννη.
Όπως λέει ο ίδιος «έβλεπα τον Παρθενώνα που ήταν κακά αξιοποιημένος και με πλήγωνε βαθιά». Το 2001 ήρθε σε επικοινωνία με τον κορυφαίο Γάλλο ειδικό Πιερ Μπιντό και εξασφάλισε τη συνεργασία του, ενώ παράλληλα, ίδρυσε το σωματείο "Οι φίλοι της Αθήνας". Τα μέλη του σωματείου μαζί με τον χρηματοοικονομικό όμιλο UBS ανέλαβαν τη χρηματοδότηση της μελέτης (η μελέτη κάλυπτε και το φωτισμό των Στύλων του Ολυμπίου Διός, της Πύλης του Αδριανού, του Λυκαβηττού και της Βουλής).
Το έργο υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου της Αθήνας.
Όπως λέει ο ίδιος «έβλεπα τον Παρθενώνα που ήταν κακά αξιοποιημένος και με πλήγωνε βαθιά». Το 2001 ήρθε σε επικοινωνία με τον κορυφαίο Γάλλο ειδικό Πιερ Μπιντό και εξασφάλισε τη συνεργασία του, ενώ παράλληλα, ίδρυσε το σωματείο "Οι φίλοι της Αθήνας". Τα μέλη του σωματείου μαζί με τον χρηματοοικονομικό όμιλο UBS ανέλαβαν τη χρηματοδότηση της μελέτης (η μελέτη κάλυπτε και το φωτισμό των Στύλων του Ολυμπίου Διός, της Πύλης του Αδριανού, του Λυκαβηττού και της Βουλής).
Το έργο υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου της Αθήνας.
Κύπρος
Ο Μιχάλης Κακογιάννης, αν και δεν έζησε παρά μόνο μέχρι τα δεκαεπτά του
στην Κύπρο, δεν έκοψε ποτέ τους δεσμούς του με την αγαπημένη του
πατρίδα, όπου άλλωστε ζει η οικογένεια του.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 τον βρήκε στην Ιρλανδία, όπου σκηνοθετούσε Οιδίποδα στο Εθνικό Θέατρο της Ιρλανδίας. Συγκλονισμένος και μη γνωρίζοντας άλλο τρόπο να «πολεμήσει», έσπευσε στην Κύπρο για να καταγράψει τα γεγονότα. Μαζί με έναν εικονολήπτη και έναν ηχολήπτη ο Μιχάλης Κακογιάννης κινηματογράφησε ένα μοναδικό ντοκουμέντο της κυπριακής τραγωδίας: τον «Αττίλα ‘74». Το Ντοκιμαντέρ αποτελεί την προσωπική του μαρτυρία όχι μόνο για την τραγωδία του νησιού, αλλά και για τα γεγονότα που οδήγησαν στην εισβολή του νησιού από τον Τουρκικό στρατό. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις τόσο πολιτικών, με κεντρικό πρόσωπο τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, όσο και απλών ανθρώπων. Ο σκοπός του ήταν η ορθή και έγκαιρη ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης παγκοσμίως για τα δεινά του κυπριακού λαού και η ώθηση των ξένων λαών και κυβερνήσεων σε βοήθεια.
Συγκινημένος από όσα είδε, άκουσε και έζησε ο ίδιος κινηματογραφώντας τον «Αττίλα ‘74», ο Μιχάλης Κακογιάννης θέλησε να προσφέρει και μια προσωπική βοήθεια για τα θύματα της εισβολής. Πληροφορήθηκε ότι στην περιοχή Αγίων Αναργύρων Λάρνακας υπήρχε άμεση ανάγκη για την ανέγερση δημοτικού σχολείου για τα παιδιά προσφυγικών οικογενειών και επισκέφθηκε τον τότε Υπουργό Παιδείας κ. Χρυσόστομο Σοφιανό και του πρόσφερε τη δωρεά του για την ανέγερση του σχολείου. Το σχολείο εγκαινιάστηκε στις 28 Ιανουαρίου 1978 και ονομάστηκε Δημοτικό Σχολείο Αγίων Αναργύρων «Μιχάλης Κακογιάννης».
Η Κύπρος για τον Μιχάλη Κακογιάννη παραμένει έκτοτε μια ανοικτή πληγή.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 τον βρήκε στην Ιρλανδία, όπου σκηνοθετούσε Οιδίποδα στο Εθνικό Θέατρο της Ιρλανδίας. Συγκλονισμένος και μη γνωρίζοντας άλλο τρόπο να «πολεμήσει», έσπευσε στην Κύπρο για να καταγράψει τα γεγονότα. Μαζί με έναν εικονολήπτη και έναν ηχολήπτη ο Μιχάλης Κακογιάννης κινηματογράφησε ένα μοναδικό ντοκουμέντο της κυπριακής τραγωδίας: τον «Αττίλα ‘74». Το Ντοκιμαντέρ αποτελεί την προσωπική του μαρτυρία όχι μόνο για την τραγωδία του νησιού, αλλά και για τα γεγονότα που οδήγησαν στην εισβολή του νησιού από τον Τουρκικό στρατό. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις τόσο πολιτικών, με κεντρικό πρόσωπο τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, όσο και απλών ανθρώπων. Ο σκοπός του ήταν η ορθή και έγκαιρη ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης παγκοσμίως για τα δεινά του κυπριακού λαού και η ώθηση των ξένων λαών και κυβερνήσεων σε βοήθεια.
Συγκινημένος από όσα είδε, άκουσε και έζησε ο ίδιος κινηματογραφώντας τον «Αττίλα ‘74», ο Μιχάλης Κακογιάννης θέλησε να προσφέρει και μια προσωπική βοήθεια για τα θύματα της εισβολής. Πληροφορήθηκε ότι στην περιοχή Αγίων Αναργύρων Λάρνακας υπήρχε άμεση ανάγκη για την ανέγερση δημοτικού σχολείου για τα παιδιά προσφυγικών οικογενειών και επισκέφθηκε τον τότε Υπουργό Παιδείας κ. Χρυσόστομο Σοφιανό και του πρόσφερε τη δωρεά του για την ανέγερση του σχολείου. Το σχολείο εγκαινιάστηκε στις 28 Ιανουαρίου 1978 και ονομάστηκε Δημοτικό Σχολείο Αγίων Αναργύρων «Μιχάλης Κακογιάννης».
Η Κύπρος για τον Μιχάλη Κακογιάννη παραμένει έκτοτε μια ανοικτή πληγή.
Δείτε εδώ ένα ντοκιμαντέρ . Το ντοκιμαντέρ «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ» φιλοξενεί τον σκηνοθέτη ΜΙΧΑΛΗ
ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ. Με σημείο αναφοράς την ταινία «ΣΤΕΛΛΑ», μιλάει για τη
γοητευτική Αθήνα του 1955, με τα μπουζούκια και τις ταβέρνες της, μια
Αθήνα αφάνταστα γραφική και κινηματογραφική. Παράλληλα, προβάλλεται
σπάνιο αρχειακό υλικό από το Φεστιβάλ Αρχαίας Τραγωδίας στην ΕΠΙΔΑΥΡΟ,
από διαδηλώσεις για την ανεξαρτησία της ΚΥΠΡΟΥ, από την έναρξη της
Χειμερινής Ποδοσφαιρικής Περιόδου, από τη Γιορτή Θερισμού στη ΛΑΡΙΣΑ,
από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου έξω από τα Παλαιά Ανάκτορα. Επίσης,
γίνεται αναφορά στο θάνατο του Πρωθυπουργού ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ, στον
στρατηγό ΤΖΟΝ ΧΑΡΤΙΝΓΚ και στην τριμερή διάσκεψη του ΛΟΝΔΙΝΟΥ, στις
αντιδράσεις Κρητικών βουλευτών στην δίωξη του συγγραφέα ΝΙΚΟΥ
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ, στην απόδραση κομουνιστών από τις φυλακές ΒΟΥΡΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
και στη δίκη τους. Κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ προβάλλονται,
επίσης, σκηνές από την ταινία «ΣΤΕΛΛΑ», πλαισιωμένη από τη μουσική του
ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, με τη μοναδική ερμηνεία της ΜΕΛΙΝΑΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗ και των
υπόλοιπων ηθοποιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου