ΑΣΓΜΕ:Επιστολή σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς

Το κορυφαίο συνδικαλιστικό όργανο των γονέων-μαθητών, η ΑΣΓΜΕ (Ανώτατη Συνονομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας)απέστειλε σήμερα στους γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς την ακόλουθη επιστολή θέτοντας τέσσερα βασικά σημεία:

Απευθυνόμαστε σήμερα με το κάλεσμά μας αυτό σε όλους εκείνους που αγκομαχούν απ' το δυσβάστακτο οικονομικό φορτίο της Δημόσιας Παιδείας, που όσο ακριβότερη γίνεται τόσο υποβαθμίζεται. 

Απευθυνόμαστε ακόμη σε όσους συνειδητοποιούν κάθε μέρα και περισσότερο πόσο επιζήμιες για το μυαλό και τη συνείδηση των νέων ανθρώπων είναι οι ασυνάρτητες, άκαρπες γνώσεις και τα αντιδραστικά μηνύματα που «πλασάρει» το εκπαιδευτικό μας σύστημα σαν την τελευταία λέξη της παιδαγωγικής. 

Απευθυνόμαστε  στο σύνολο των εργαζόμενων και άνεργων γονιών που «τα δίνουν όλα» για να εξασφαλίσουν εφόδια και εργασιακή προοπτική για τα παιδιά τους, με ολοένα και μικρότερο το αντίκρισμα της θυσίας τους.  

Απευθυνόμαστε στη λαϊκή οικογένεια που πληρώνει το πιο βαρύ τίμημα από την εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης και ζει από πρώτο χέρι τον ταξικό χαρακτήρα της: Να κλείνει το δρόμο στη μόρφωση σε όσους το σύστημα θέλει να στερήσει αύριο εργασία και ζωή με δικαιώματα.

Αγαπητοί γονείς εκπαιδευτικοί μαθητές

   Χρόνια τώρα προσπαθούν με χίλιους τρόπους να αυξήσουν τα κέρδη τους μειώνοντας το εργατικό κόστος. Τον  τελευταίο χρόνο, με αφορμή την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, κυβέρνηση-ΔΝΤ-ΕΕ ότι έχτισαν, ότι δημιούργησαν, ότι έφτιαξαν, ότι προστάτεψαν και ότι μας κληροδότησαν γενιές και γενιές εργαζομένων το παραδίδουν στους ομολογιούχους, το χαρίζουν στους ντόπιους και ξένους δανειστές – τοκογλύφους.

Καταργούν τις Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έκοψαν επιδόματα και δώρα, αύξησαν τον ΦΠΑ, ξεπουλούν ότι έχει απομείνει από τον Δημόσιο τομέα, αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης  και «Πέτυχαν» να τινάξουν την επίσημη ανεργία στην Ελλάδα στο 1 εκατομμύριο ανέργους, «πέτυχαν ο ένας στους πέντε Έλληνες να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, «πέτυχαν» η αγοραστική αξία των μισθών των εργαζομένων το 2010 να  κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1984, «πέτυχαν  να είναι η Ελλάδα η χώρα με τις 42 (!) μορφές της λεγόμενης «ευέλικτης απασχόλησης (4 στους εκπαιδευτικούς)

«Πέτυχαν» η πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών να μην μπορεί να καλύψει βασικές δαπάνες για κατοικία, υγεία, παιδεία, διατροφή.

Η οικονομική κρίση που περνάει το σύστημα , δεν είναι αποτέλεσμα – όπως πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν – ούτε της κακοδιαχείρισης, ούτε των «λαμογιών» και της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα , ούτε των πιέσεων και των παιχνιδιών που έπαιξαν διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι σε βάρος της χώρας μας . Η κρίση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος και οφείλεται στην υπερσυσσώρευση  κερδών από την πλευρά του κεφαλαίου και στην αδυναμία να επενδυθούν αυτά ξανά στην παραγωγή.

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης από την μια αυξάνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στο κεφάλαιο για το ποιος θα επιβιώσει  και από την άλλη εντείνεται η ενιαία επίθεση στους εργαζόμενους ώστε να εξασφαλίσει πιο φτηνή ,ελαστική, ευέλικτη εργατική δύναμη πιέζοντας όλο και πιο πολύ για περισσότερες υποχωρήσεις από την πλευρά των εργαζόμενων.

κι όμως ακόμη και σήμερα πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν περί «κατοχής» της χώρας από το ΔΝΤ ή περί «Υπουργείου  Παιδείας του ΔΝΤ» που κλείνει σχολεία γιατί επιδιώκει περιορισμό των δαπανών, λες και τα αντιδραστικά μέτρα που ψηφίστηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα και αυτά που έρχονται είναι αποτέλεσμα συγκυριών ή της πίεσής της τρόικα προς την κυβέρνηση.

Η ΑΣΓΜΕ και οι ομοσπονδίες γονέων του λεκανοπεδίου εδώ και πολλά χρόνια μέσα από τα κείμενα τους και τις αποφάσεις των συνεδρίων προειδοποιούσαν ...για τις αποφάσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ και τις αντιδραστικές αλλαγές οι οποίες εφαρμόζονταν αργά αλλά σταθερά  στην εκπαίδευση όλα αυτά τα χρόνια.

λέγαμε χαρακτηριστικά

""""""Η σημασία που δίνει εξάλλου η Ε.Ε. στην εκπαίδευση φαίνεται ευθύς εξαρχής με την ίδρυση της ,στη συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) και στη συνέχεια με την στρατηγική της Λισσαβόνας (2000).

Τα ζητήματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης αποτελούν βασικούς άξονες άσκησης της κοινοτικής πολιτικής.

 Στη βάση των τεσσάρων ελευθεριών του Μάαστριχτ, η εκπαίδευση εντάσσεται στην ενιαία στρατηγική των αναδιαρθρώσεων, συγκαταλέγεται στις υπηρεσίες και με αυτή την έννοια από δικαίωμα γίνεται «διευκόλυνση», «ευκαιρία πρόσβασης στις δομές της εκπαίδευσης», που κάτω από την ομπρέλα της δια βίου μάθησης εντάσσονται εκπαίδευση και κατάρτιση...... ......................

Το Συμβούλιο της Ε.Ε. το Φλεβάρη του 2009 σε κείμενο του με θέμα « Εκπαίδευση και ο δρόμος προς την ανάρρωση» τονίζει : « Απαντώντας στις προκλήσεις που θέτει η παγκόσμια οικονομική κρίση, πλήρης εκτίμηση πρέπει να δοθεί στην ουσιαστική συμβολή που η εκπαίδευση και η κατάρτιση  μπορούν να έχουν προς την αποκατάσταση» ενώ ανάμεσα στα άλλα προτείνεται : «Τώρα περισσότερο από πάντα, τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισής σε ολόκληρη την Ευρώπη πρέπει να ανταποκριθούν στις τρέχουσες και μελλοντικές απαιτήσεις της αγοράς εργασία…….……..Οι διάφορες μορφές συνεργασίας και εταιρικής σχέσης  μεταξύ των οργάνων εκπαίδευσης και κατάρτισής αφ’ ενός και των εργοδοτών αφετέρου, πρέπει να ενθαρρυνθούν ως μέσο ενίσχυσής της μακροπρόθεσμης απασχολησιμότητας όλων των πολιτών μέσω της απόκτησης των βασικών δεξιοτήτων στην προοπτική της δια βίου μάθησης » 

Ποιες είναι αυτές οι αλλαγές;

Το νέο σχολείο που θα εναρμονίζεται με τις απαιτήσεις της αγοράς είναι πλέον πραγματικότητα. Προετοιμάστηκε δεκαετίες από την Ε.Ε. και τις ελληνικές κυβερνήσεις και υλοποιείται τώρα ωθούμενο από τον «Καλλικράτη» και το «μνημόνιο». Πυρήνας του λεγόμενου «νέου σχολείου», είναι η λογική του αυτo-διαχειριζόμενου, αποκεντρωμένου σχολείου. Ενός σχολείου που θα λειτουργεί όχι με ευθύνη του κράτους, ενιαία για όλα τα παιδιά, αλλά με ευθύνη της “τοπικής κοινωνίας” (βλ. γονείς, επιχειρήσεις, Δήμους και Περιφέρειες). Τον τελευταίο καιρό έρχεται καταιγίδα μέτρων για να προχωρήσουν  τις ριζικές διοικητικές, θεσμικές και οικονομικές αλλαγές στην εκπαίδευσης, οι οποίες απαιτούνται για να μπορέσει να «ανθίσει» το «νέο σχολείο». Δεν είναι μέτρα ξεκομμένα το ένα από το άλλο και πρέπει να τα δούμε ενιαία για να συνθέσουμε το παζλ των αναδιαρθρώσεων στην παιδεία. Η νέα πρόταση της κυβέρνησης για την «Αναδιοργάνωση της διοικητικής δομής του εκπαιδευτικού συστήματος» θα ολοκληρώσει απλά το έγκλημα!

1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΜΕ ΙΔΙΩΤΕΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ   ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ Ε.Ε.

Το 2010 υπήρξε επιπλέον δραματική μείωση των κρατικών κονδυλίων από τον προϋπολογισμό ( 871 εκ.) τα οποία έφταναν στα σχολεία με το σταγονόμετρο, γι’ αυτό και οι δόσεις για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων ήταν κατά 60-70% μικρότερες! Στις 19/11/2010, έφτασε εγκύκλιος στα σχολεία για -ούτε λίγο ούτε πολύ- “παύση πληρωμών”, και η κατάργηση της μεταφοράς των αθλητών – μαθητών μέσα σε μια νύχτα! Ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η δραματική περικοπή των δαπανών για την εκπαίδευση αν και λένε ότι γίνεται λόγω κρίσης, η αλήθεια είναι ότι γίνεται για να διευκολυνθεί το άνοιγμα των ασκών του αυτό-αξιολογούμενου, αυτοχρηματοδοτούμενου σχολείου. Δεν μας είναι ξένη ως τακτική. Χρόνια τώρα οι γονείς έβαζαν βαθιά το χέρι στην τσέπη για βιβλία, λειτουργικά κόστη κ.λπ. Χρόνια τώρα οι σχολικές επιτροπές αν ήθελαν να επιβιώσουν έπρεπε να φτιάξουν ιδιωτικό κυλικείο στο σχολείο τους, προκειμένου να έχουν έσοδα. Είναι η ίδια λογική που εφαρμόζεται και στα νοσοκομεία και στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αν δεν μπορείς να αυτο-χρηματοδοτηθείς, τότε να συρρικνωθείς. Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι τώρα, αυτές οι τακτικές ωριμάζουν και γίνονται υποχρεωτικές. Αυτό περιγράφεται με σαφήνεια τόσο στο «νέο» σχολείο και τα αναμορφωμένα αναλυτικά πιλοτικά προγράμματα όσο και στο νόμο για την αυτοαξιολόγηση

Το προηγούμενο διάστημα αρκετά σχολεία προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες τους σε τεχνολογικό εξοπλισμό, μπήκαν σε προγράμματα Ε.Σ.Π.Α., όπως υποδείκνυε το Υπουργείο Παιδείας, κάνοντας έτσι το σχολείο επιχείρηση υπό ευρωπαϊκή επιτήρηση και το διοικητικό του προσωπικό managers!!!!! Ακόμα και οι πληρωμές κάποιων εκπαιδευτικών εντάχθηκαν σε προγραμμάτων ΕΣΠΑ…!

2. ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ (Δήμοι και περιφέρειες) ΜΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ. 

Η επερχόμενη κατάργηση-διάλυση του Ο.Σ.Κ. α.ε., σε συνδυασμό με τη λογική της Σύμπραξης Δημοσίου & Ιδιωτικού Τομέα, που υποχρεωτικά θα ακολουθήσουν οι Δήμοι για την λειτουργία των σχολείων, βάσει Καλλικράτη, θα οδηγήσει στην συνεκμετάλλευση των σχολικών χώρων, (βλ. κυλικεία, παρκιν κ.λπ.). Έχουμε όλοι εμπειρία από το πώς γίνονται σήμερα οι επισκευές των κτηρίων.

Πρόσφατα, δε, στο Υπουργικό Συμβούλιο, στις 29/12/2010, παρουσιάστηκε σχέδιο νόμου που καταργεί τον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και αναθέτει σε νέο φορέα (ΝΠΙΔ) το σχεδιασμό, την οργάνωση και το συντονισμό της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Το σχολικό βιβλίο μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο είδος, είδος συναλλαγής, ανοίγει το δρόμο για συγγραφή σχολικών βιβλίων κατά παραγγελία κάποιων ιδιωτών και υπονομεύεται η ύπαρξη ενός βιβλίου, ίδιου για όλα τα παιδιά, η ενιαία δηλαδή μόρφωση.

Ενώ οι 7.500! συμβασιούχες καθαρίστριες δεν έχουν ακόμα υπογράψει σύμβαση και με το ν.3870/2010 άρθρο 18 αποφασίστηκε ότι: «το προσωπικό που έχει καταταγεί …σε οργανικές θέσεις καθαριστριών με σύμβαση εργασίας ιδ. Δικαίου αορίστου χρόνου και απασχολείται στον καθαρισμό σχ. μονάδων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μεταφέρεται από 1.1.2011, με την ίδια σχέση εργασίας, σε προσωποπαγείς θέσεις στους αντίστοιχους δήμους» 

Καταργούνται και οι σχολικές επιτροπές όπως τις γνωρίζαμε …«αυτές συγχωνεύονται σε δύο νομικά πρόσωπα, ένα για τις σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας και ένα για τις σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» (ν.3852/2010). Στόχος, η συγκέντρωση των αποφάσεων για τη λειτουργία των σχολείων σε πιο κεντρικό επίπεδο στους δήμους ώστε να γίνονται εργολαβίες ευρείας κλίμακας! (βλ. επισκευές – ανεγέρσεις σχολείων και ανάθεση κυλικείων σε αλυσίδες ταχυ-φαγίων)

3. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΜΑΝΑΤΖΑΡΕΙ

    Με το νέο χρόνο άρχισε καταιγίδα φημών για συγχωνεύσεις σχολείων. Την Παρασκευή 14/01/2011 το υπουργείο εξέδωσε δελτίο τύπου που κάνει αναφορά σε πολυδύναμα σχολικά κέντρα και μίνιμουμ χιλιομετρική απόσταση μεταξύ σχολείων τα 10χλμ (έναντι των 1,2χλμ που υπήρχε). Παράλληλα, δήλωση της κας Υπουργού Παιδείας σύμφωνα με την οποία θα φτιαχτούν σχολεία έως 400 παιδιών και θα κλείσουν όσα δεν ξεπερνούν τα 250, μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε για συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων σε ημερήσια διάταξη. Προετοιμάζουν έτσι το έδαφος για  «μη κοστοβόρα» πολυδύναμα σχολεία, με πολυάριθμα τμήματα και επανέρχεται το θέμα των διευθυντών manager που θα τα διευθύνουν.

   4. ΞΕΚΙΝΑ Η ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. 

   Π.Χ. 800 ολοήμερα σχολεία όπου τα γνωστικά αντικείμενα της απογευματινής ζώνης … «θα καθορίζονται με  εισήγηση του διευθυντή, ο οποίος θα συνυπολογίζει, τις δυνατότητες της σχολικής μονάδας (ενδιαφέροντα μαθητών, μαθησιακό επίπεδο, προτιμήσεις γονέων, ευελιξία στις ώρες αποχώρησης των μαθητών, υλικοτεχνική υποδομή, πλεονάζουσες ώρες)!!!». Δηλαδή, άλλα θα μαθαίνει το παιδί στο ένα σχολείο, άλλα στο διπλανό. Δεν πρέπει να έχουν όλα τα σχολεία τις ίδιες δυνατότητες; Δεν έχουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες ανάγκες; Δεν πρέπει να  έχουν όλοι οι μαθητές την ίδια δυνατότητα να μάθουν γράμματα;  Και ποιος πρέπει να το καθορίζει αυτό; Και ποιος θα εξασφαλίζει ότι θα υπάρχουν υποδομές, προσωπικό για να φτάσουν όλοι οι μαθητές –ανεξάρτητα από τις κοινωνικές και οικογενειακές τους αναφορές το καλύτερο μορφωτικό επίπεδο; Μήπως θα αναπτυχθεί και ανταγωνισμός ανάμεσα στα σχολεία για το πιο σχολείο θα έχει τον καλύτερο χορηγό; Σε αυτή τη λογική δεν βρίσκονται τα διάφορα προγράμματα αριστείας και καινοτομίας που τρέχουν από το Υπουργείο;

Η διαφοροποίηση θα προχωρήσει και ανάμεσα στους μαθητές μέσα στην ίδια τάξη. Λένε, ότι το κάθε παιδί, θα κατακτά ξεχωριστά τη γνώση! Σύμφωνα με την γνώμη του, όπως και αν έχει δημιουργηθεί αυτή! Δηλαδή, μετακυλούνε την πολύ σοβαρή ευθύνη της διαμόρφωσης ενός μορφωτικού προγράμματος που έχει ανάγκη η κοινωνία για να διαμορφώσει το δικό της αύριο, στην ατομική επιλογή κάθε μαθητή ή ακόμα και του γονιού του. Δεν είναι τυχαίες οι αποφάσεις του Υπουργείου για περικοπή των κρίσιμων ακαδημαϊκών μαθημάτων (μαθηματικά, φυσικές επιστήμες) και η υποκατάστασή τους με εύπεπτες δεξιότητες, που αποφέρουν κέρδος σε επιχειρηματικούς κύκλους βλ. ηλεκτρονική υπολογιστές από την Α΄δημοτικού και η τόνωση του εμπορίου ηλεκτρονικών ειδών. Εκπαιδεύονται έτσι μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί στη δια βίου «εξατομικευμένη» περισυλλογή άχρηστων πληροφοριών και δεξιοτήτων, για να θησαυρίζουν -από τη μια- οι έμποροι της εκπαίδευσης και για να πείσουν -από την άλλη- τη νέα γενιά εργαζομένων ότι, όταν δεν θα μπορεί πάνω στην φθηνή εξατομικευμένη κατάρτιση να θεμελιώσει κανένα επαγγελματικό-εργασιακό δικαίωμα, θα είναι δικό της λάθος και «έλλειμμα». Το σκηνικό θα ολοκληρώνεται με το «εθνικό πλαίσιο προσόντων», και το νόμο για τη «δια βίου μάθηση» και την τεχνολογική εκπαίδευση που έρχεται.

   ► ΕΤΟΙΜΟΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ

Το ερώτημα που βάζει κάθε λαϊκή οικογένεια είναι γιατί γίνονται αυτές οι αλλαγές; Μήπως πρόκειται για συμμάζεμα οικονομικό, για εκσυγχρονισμό, για χτύπημα της παραπαιδείας;

Το «νέο σχολείο» δεν είναι νέο, είναι πιο απαρχαιωμένο και από το παλιό σχολείο! Εφαρμόζεται, χρόνια τώρα, στα περισσότερα «αναπτυγμένα» κράτη (ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία, Αυστραλία, Δανία, Φινλανδία κ.ά.) και έχει οδηγήσει στην αύξηση της σχολικής διαρροής και στη διόγκωση της αμάθειας. Το «νέο σχολείο» είναι τόσο νέο, όσο και ο εργασιακός μεσαίωνας που βιώνουμε σήμερα και θα βιώσουν -ακόμα πιο άγρια- οι επόμενες γενιές. Το «νέο σχολείο» δεν είναι το σχολείο των αναγκών μας. Είναι γνήσιο αντίγραφο της ευρω-ενωσιακής στρατηγικής του Συμφώνου Σταθερότητας για την εκπαίδευση. Είναι κομμάτι των γενικότερων αναδιαρθρώσεων, για την κάλυψη των αναγκών του κεφαλαίου. Και τούτο δεν είναι δική μας εκτίμηση. Στο ίδιο το κείμενο για το «νέο σχολέιο» αναφέρεται ότι έχουν ενσωματωθεί «οι προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Βελτίωση των Ικανοτήτων για τον 21ο αιώνα», η νέα στρατηγική της «Ευρώπης 2020», το «Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων» και οι  διεθνείς σταθερές της pisa

 Πηγή : esos.gr