ΟΛΜΕ : Εκδήλωση για την Κινηματογραφική Παιδεία

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκδήλωση με θέμα την Κινηματογραφική Παιδεία στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση συνδιοργανώνουν την Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010 και ώρα 11 π.μ. στον κινηματογράφο ΦΙΛΙΠ (Θάσου 11 – Πλ. Αμερικής, Τηλ. 210/8612476), η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και η Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων.

Στην εκδήλωση θα προβληθεί η ταινία σταθμός του γαλλικού κινηματογράφου Το Σκασιαρχείο, η οποία γυρίστηκε το 1949, έχει πάρει 30 διεθνή βραβεία (στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, Καλύτερη ξένη ταινία στην Αμερική κλπ) ενώ πρόσφατα υιοθετήθηκε από την Κινηματογραφική Επιτροπή του ΟΗΕ «ως έργο τέχνης που αποτελεί ύμνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται στη ζωή του μεγάλου γάλλου παιδαγωγού και μεταρρυθμιστή της παιδείας Σελεστέν Φρενέ (Celestin Freinet 1896-1966). Καταγράφει βασικά τον πρώτο χρόνο της εκπαιδευτικής του πορείας, γύρω στο 1920, στην πόλη Bar-sur-Loup, τότε που έθετε για πρώτη φορά τις βάσεις μιας νέας εκπαιδευτικής αντίληψης.

Το σκασιαρχείο ήταν σημείο αναφοράς για τους Γάλλους σκηνοθέτες του «νέου κύματος». Ο Φρανσουά Τριφό είχε πει: «Το Σκασιαρχείο με επηρέασε βαθιά. Η ταινία σηματοδοτεί μια νέα αντίληψη για το σχολείο και την παιδαγωγική διαδικασία». Η ταινία, 61 χρόνια μετά την παραγωγή της, είναι εξαιρετικά επίκαιρη στη χώρα μας και βγαίνει για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες! (Πέμπτη 25 Νοεμβρίου από το ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ).

Στην εκδήλωση οι φορείς θα παρουσιάσουν τις θέσεις τους για την Καλλιτεχνική Παιδεία. Επίσης το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους θα παρουσιάσει ένα «Πλαίσιο για την Κινηματογραφική Παιδεία στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» καθώς και «Φάκελο του Εκπαιδευτικού για το Σκασιαρχείο», στον οποίο θα παρουσιάζονται οδηγίες για την αξιοποίηση της ταινίας στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Η είσοδος για τους εκπαιδευτικούς είναι ελεύθερη.

ΤΟ ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΟ (L’ Ecole Buissonnier)
του Jean-Paul Le Chanois

Θα μπορούσε ποτέ ένα «σκασιαρχείο» να ήταν παιδαγωγικά πιο χρήσιμο από ένα τυπικό μάθημα; Η απάντηση σε αυτό το παράδοξο υπάρχει σε μια μόνο κινηματογραφική ταινία! 

Το ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουν ότι εξασφάλισαν τα δικαιώματα προβολής στην Ελλάδα της εξαιρετικής ταινίας του Jean-Paul Le Chanois «Το σκασιαρχείο», διάρκειας 90 λεπτών.Μια ταινία ύμνο στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού και στην ελεύθερη δημιουργική εκπαίδευση.

Αν και γυρίστηκε το 1948-49 η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα! Και δεν είναι τυχαίο.
Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται στη ζωή του μεγάλου γάλλου παιδαγωγού και μεταρρυθμιστή της παιδείας Σελεστέν Φρενέ (Celestin Freinet 1896-1966). Καταγράφει βασικά τον πρώτο χρόνο της εκπαιδευτικής του πορείας, γύρω στο 1920, στην πόλη Bar-sur-Loup, τότε που έθετε για πρώτη φορά τις βάσεις μιας νέας εκπαιδευτικής αντίληψης.
Η παιδαγωγική μέθοδος του Φρενέ στοχεύει στη δημιουργία ενός άλλου σχολείου όπου κάθε παιδί αντιμετωπίζεται σαν μια ξεχωριστή προσωπικότητα, μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, όπου η παιδεία δεν είναι αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα κι ο ρόλος του εκπαιδευτικού συνίσταται κυρίως στο να βοηθήσει τα παιδιά να βρουν μόνα τους το δρόμο της γνώσης.
Ο Σελεστέν Φρενέ, πρώτος αυτός, επεδίωξε να εισάγει τις νέες τεχνολογίες της εποχής στην εκπαίδευση: τυπογραφία, ραδιόφωνο, κινηματογράφο. Είναι πιο γνωστός ως ο πρώτος που έβαλε το τυπογραφείο στην τάξη και καθιέρωσε την διασχολική αλληλογραφία. Λιγότερο γνωστό είναι ότι πρώτος αυτός έβαλε τον κινηματογράφο στο σχολείο το 1926!
Ήταν φυσικό οι πρωτοποριακές του μέθοδοι να μην είναι αρεστές στο κατεστημένο, κυρίως αυτό της Καθολικής Εκκλησίας. Γι αυτό κυνηγήθηκε ανελέητα. Πάλεψε μέσα από αντίξοες συνθήκες και στο τέλος υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη δημόσια εκπαίδευση για να συνεχίσει πιο ελεύθερος το παιδαγωγικό του έργο. Αλλά πια δεν ήταν μόνος. Στη βάση των ιδεών του δημιουργήθηκε ένα μεγάλο διεθνές παιδαγωγικό κίνημα που είναι ακόμα ζωντανό.
Το σενάριο της ταινίας στηρίχτηκε σε σημειώσεις της συζύγου του, Ελίζας, κι έχει την αυθεντικότητα του ντοκουμέντου αλλά ταυτόχρονα έχει μια δυνατή δραματουργική δομή που την κάνει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η ευφάνταστη σκηνοθεσία του Jean-Paul Le Chanois καταφέρνει να αναδείξει άριστα την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 20 και αποσπά εξαιρετικές ερμηνείες τόσο από τους ενήλικες ηθοποιούς όσο και από τα παιδιά.

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1949, σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία και είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά οι γνώμες των κριτικών στη Γαλλία ήταν ομόφωνα θετικές. Προβλήθηκε σε δεκάδες Φεστιβάλ και απέσπασε πάνω από 30 βραβεία. Ανάμεσα στις διακρίσεις ξεχωρίζουν το βραβείο στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, το βραβείο Καλύτερης Ξένης Ταινίας στην Αμερική και κυρίως η υιοθέτησή της , πρόσφατα, από την Επιτροπή Κινηματογράφου του ΟΗΕ «ως ταινία που υμνεί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα».
Το σκασιαρχείο, οι ταινίες του Ζαν Βιγκό και «Τα τρομερά παιδιά» των Μελβίλ και Κοκτώ, είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η γενιά των Γάλλων κινηματογραφιστών οι οποίοι αργότερα δημιούργησαν τη νουβέλ βάγκ του γαλλικού κινηματογράφου.
Ο μεγάλος σκηνοθέτης Φρανσουά Τρυφώ έχει πει ότι επηρεάστηκε βαθιά από αυτή τη ταινία και σημειώνει ότι σημαδοτεί μια νέα αντίληψη για το σχολείο και την παιδαγωγική διαδικασία.
Το παράδοξο είναι ότι 60 χρόνια μετά, όλα τα ζητήματα που έθεσε ο Σελεστέν Φρενέ, και ξεδιπλώνονται με άριστο τρόπο μέσα στην ταινία, είναι ακόμα το ζητούμενο και για μας στην Ελλάδα.
Η χώρα μας είναι μοναδική στην Ευρώπη που δεν διαθέτει το παραμικρό πλαίσιο αρχών για την Κινηματογραφική Παιδεία στην Α/βάθμια και Β/βάθμια Εκπαίδευση.